top of page

Blijft het team(JO16-1) in de race ??

Aad Cordia

Deze keer een wat korter dubbelverslag. Uw verslaggever beet meer op zijn nagels, dan dat hij aantekeningen maakte, waarvoor excuses.

Eerst de thuiswedstrijd tegen Westlandia.

Qua veld was het even spannend of we mogelijk op veld 1 zouden kunnen aantreden. Er leek net genoeg ruimte tussen twee wedstrijden te zitten om dit passend te maken, echter toen bleek dat de eerste wedstrijd uitliep werd er alsnog uitgeweken naar veld 2, dat overigens prima bespeelbaar was. Bovenin meedraaien betekent dat iedere wedstrijd een soort van finale wordt, ook omdat we wisten dat de naaste concurrentie (Wilhelmus en Semper Altius) niet snel punten lieten liggen. Van Westlandia hadden we al eens gewonnen, maar ook verloren en dat speelt toch ook altijd mee in de manier waarop je naar een wedstrijd kijkt. Keeper Bart moest deze wedstrijd verstek laten gaan, maar Simon van der Maas uit de JO-17 was bereid om, naast zijn eigen wedstrijd, er nog eentje te keepen. Waarvoor grote dank !!


Door de spanning, plus het feit dat je met een ‘vreemde’ (Simon is natuurlijk niet echt vreemd, maar niet de vaste goalie) keeper speelt, was de eerste helft vooral veel strijd van beide kanten, en veel minder voetbal. Wat ook meespeelde was het feit dat er genoeg kansen werden gecreëerd (oa. Maikel op de paal), maar er niet gescoord werd. Uit een goed lopende aanval over rechts liet het team gelukkig zien dat het wel kan: 1-0 via Tijn en Jayden en dat was ook de ruststand.

De tweede helft begon een beetje hetzelfde. Door de kleine voorsprong bleef het spannend, totdat Chahid erin kwam. Met zijn eerste balcontact scoorde hij de 2-0 en daarna kantelde de wedstrijd. De tik kwam blijkbaar hard aan bij Westlandia, want ze gingen vanaf dat moment achteruit voetballen. Dit gaf MSV de gelegenheid om met geduld op te bouwen en het spel te maken. Kansen kwamen er daarna nog genoeg, maar echt met scherp werd er niet geschoten. Uiteindelijk maakte de ook ingevallen Rick (die helaas met een gebroken vinger kampte) in de laatste minuten de 3-0.

Achteraf gezien misschien geen centje pijn, maar de spanning bleef in de wedstrijd. Simon hield voor ons de nul en de punten bleven in Maassluis. Top gedaan weer.


Dan de uitwedstrijd tegen Semper Altius. Hoewel de eerste wedstrijd met 5-2 was gewonnen, bleek dat het team van Semper daarna bijzonder weinig punten had weggegeven (slechts één keer verloren, en 8 maal gewonnen, waarvan eenmaal tegen Wilhelmus).

Deze wedstrijd was dus geen soort van, maar een echte finale.

Tijdens de trainingen werd hier door Rico meermaals op gehamerd, dus we waren zeer benieuwd hoe het team dit op zou pakken. Het sportpark van Semper Altius ligt wat verscholen achter nieuwbouw in Rijswijk, dus de kolonne (of was het alleen de voorste auto?) had wat moeite met de juiste route, maar we kwamen op tijd en omdat er een kwartier uitloop was in feite zelfs ruim op tijd.

Rick had een terugslag gekregen met zijn (gebroken) vinger en mocht helaas niet voetballen, maar verder was iedereen fit. Met twaalf spelers was de spoeling helaas wel dun.

Vanaf de aftrap was er weinig aftasten bij; beide ploegen gingen er meteen vol in. Dat was voor de wedstrijd maar goed ook, dan wist iedereen maar waar hij aan toe was. Qua spel ging gelijk op, met kansen en kansjes voor beide ploegen. Net als vorige week zagen we dat MSV opnieuw moeite heeft met het verzilveren van kansen. Aan de andere kant kreeg Semper een vrije trap op randje strafschopgebied, maar deze ging gelukkig over.

Uit een botsing achterin viel Tobiasz helaas uit met een enkelblessure. Dat was wel even een tegenvaller, nog maar elf spelers en geen mogelijkheden meer om te wisselen. Er werd keihard gewerkt door het hele team op alle linies. Dit leidde tot 2 goals binnen een tijdsbestek van 10 minuten: de eerste van Max na goed doorzetten; de tweede door Menno met een hard schot. Een ongekende luxe zo vlak voor rust !!

De tweede helft werd de lijn goed doorgezet, schijnbaar onvermoeibaar bleef het team gaan voor de winst. Met Bart als rots in de branding in de goal, Daan en Marieke, die ondanks hun slepende klachten overeind bleven, Lodewijk sterk op de plek van Tobiasz, die helaas niet meer kon spelen. Maikel op rechtsback maar nog steeds in de aanval waar het kon. Het bikkelende middenveld (Tijn, Lars en Menno) en de aanval (Max, Chahid en Jayden) loerend op kansjes. En Rick, als (noodgedwongen, maar fanatieke) supporter op de bank.

Een slimme vrije trap van Tijn op Lars bracht de 3-0 en een mooie trap van Jayden in de kruising zelfs 4-0. Een slotoffensief(je?) van Semper leverde geen doelpunten meer op.

Opnieuw 3 punten mee naar huis en een hele mooie overwinning waar we trots op kunnen zijn.

Teruglezend zie ik dat het verslag toch nog langer geworden is dan ik had verwacht. Dank voor het lezen en groeten. Rico en Martin

bottom of page