Het derde sluit aan bij de subtop

M.S.V.’71 3 – TransvaliaZW 2 3-1 (0-0)

De tweede najaarsstorm Benjamin raasde midweeks over Nederland, maar de uitlopers bleven zaterdag nog een beetje hangen boven het sportpark aan de Albert Schweitzerdreef. Vanwege een invasie van engerlingen mocht het derde niet op het favoriete veld 3 spelen, maar werd de thuiswedstrijd tegen TransvaliaZW met een half uur vervroegd om op veld 1 te mogen spelen voordat het eerste zou spelen. Hierdoor hadden de spelers dus een half uur minder tijd om te rusten na de wedstrijd van vorige week. Topclubs klagen nog wel eens over een midweekse wedstrijd en dan een wedstrijd in het weekend, maar het derde heeft niet een keer gemopperd over het vervroegde tijdstip. Sterker nog, het werd toegejuicht, omdat het betekende dat we ook een half uur eerder klaar konden zijn. Kortom, het derde mocht een voor-wedstrijd voor het eerste spelen, òf ging het eerste een na-wedstrijd spelen?

Terug naar storm Benjamin, want het staartje van deze storm zorgde voor veel wind, en erg veel buien, met name in de eerste helft. Met dit vooruitzicht werd besloten om de wedstrijd met de echte mannen van het derde te beginnen, en de mooi-weer spelers voor de tweede helft te bewaren. Er zijn ook een aantal spelers die een constant (laag) niveau hebben, ongeacht het weer, en zij mochten de hele wedstrijd spelen. En zo werd begonnen met de volgende spelers: keeper Loek (!), Herman, oogklep Martin (jawel!), Robbert, Danny, Bas(sistent), Wesley, Hell’s Angel Frank, Sunil, Motivated-Assad, en Sven. Op de bank zaten Erik, Duuc, Timo, en Luuk, en natuurlijk Jack B (?). Martin mocht deze wedstrijd weer aanvoerder zijn, mede doordat hij de aanvoerdersband de hele week al gedragen had, thuis, op zijn werk en in bed. De echte kenners zullen meteen een aantal opvallende dingen hebben gelezen, of juist gemist. Waar is Marnix, onze trouwe doelman? Marnix schijnt vorige week geblesseerd geraakt aan zijn knie. Navraag leerde dat de mentale gesteldheid van Marnix ook gedaald is naar het niveau van de andere spelers van het derde. Ook Reno raakte “zwaar” geblesseerd vorige week aan zijn hamstring, en kon niet spelen vandaag, waarbij zijn blik naar de wolkbreuken doet vermoeden dat ook bij hem mentaal een barst is gekomen. Natuurlijk waren er ook spelers afwezig door werk, of andere redenen, zoals Mike, David, Bryan, Jan, Kees S jr. en Geert. Over Geert is al zoveel geschreven, dat ik vandaag wil volstaan met het sturen van een digitale fruitmand voor zijn tering-snelle herstel.

Door het sombere weer waren veel toeschouwers thuisgebleven, maar onze materiaalman en “manusje-van-alles”, Kees Statler, was natuurlijk wel aanwezig. Deze criticaster pur sang was deze week met zijn goede been uit bed gestapt en complimenteerde de verslaggever zelfs. Dat kan natuurlijk een reden hebben, maar het werd nog versterkt doordat hij naast Wim Waldorf stond, die deze week de kritische rol van Statler had overgenomen. Want de immer positieve Wim was dit keer met zijn verkeerde been uit bed gestapt. Zouden Waldorf en Statler meer delen dan alleen de liefde voor het derde?

De warming up vond nog plaats in een lichte nevel, maar zodra de wedstrijd begon viel de regen met bakken naar beneden. Ook kwamen er windvlagen, en werd het buitengewoon onaangenaam om te voetballen. De windvlagen waren vooral een probleem voor Martin, die continue zijn oogkleppen voor zijn ogen vandaan moest halen omdat af en toe zijn zicht volledig was verstoord. Niet dat het enig effect had op zijn spel, want met de “kop-naar-beneden” ziet hij toch geen medespelers. Zoals gezegd, de bikkels van het derde waren begonnen onder erbarmelijke omstandigheden aan de wedstrijd en lieten zien uit het juiste hout gesneden te zijn om te voetballen. Onze tegenstander bleek van hetzelfde niveau dus ging de wedstrijd gelijk op. Met de harde tegenwind probeerde het derde de voetballende oplossing te zoeken, en dat lukte vrij aardig, ondanks het gebrek aan voetballende spelers. Helaas resulteerde dit niet echt in grote kansen, omdat de eind-pass nog wel eens verkeerd ging. Nu is de term eind-pass een raar begrip, want de laatste pass voordat er balverlies is, is natuurlijk altijd de eind-pass, of niet? Maar goed, ondanks het takkeweer werd er leuk gevoetbald door beide partijen in een competitieve, maar sportieve sfeer. Natuurlijk werd dit gestimuleerd door de goed-leidende scheidsrechter Henk. Zonder noemenswaardige feiten werd het rust en konden de drijfnatte spelers en scheidsrechter even opwarmen in de kleedkamer.

Er werden er diverse wissels doorgevoerd in de rust en zo kon de tweede helft beginnen. Het weer werd iets beter, althans, het was voornamelijk droog. De 1-0 viel terwijl de verslaggever even niet oplette, en het hem dus niet bekend is wie de goal maakte. Normaal is Jack B degene die in de whatsapp groep even doorgeeft wie er scoort, maar Jack B zat op de Bank zonder echt iets te doen. Alweer! Het was wel duidelijk dat de bikkelgroep in de eerste helft de tegenstander kapot had gespeeld, want het derde was duidelijk de bovenliggende partij in de tweede helft. De ene kans was nog groter dan de volgende kans, en uiteindelijk wist Wesley de 2-0 te maken. Volgens sommigen had Timo vorige week een grote kans, maar deze week was het Sven die een paar hele grote kansen had. Het moet gezegd, hij heeft twee jaar niet gevoetbald, maar in het derde lopen spelers die nog nooit hebben gevoetbald, dus dat is geen excuus. Gelukkig bekroonde Sven zijn spel met de 3-0 en leek de wedstrijd gespeeld. Maar, kort voor tijd redde TransvaliaZW de eer, en werd het 3-1. Gelukkig liet het derde het niet verder komen en konden er drie punten bijgeschreven worden bij het aantal punten.

Loek is eindelijk op zijn plek, en keepte een prima wedstrijd met een paar goede reddingen. Hierdoor is de herinnering aan Geert en Marnix totaal verbleekt, dus kunnen we de komende weken bouwen op Loek, tenzij hij ook geblesseerd raakt.

Na afloop werd er nog lang “nagepraat” over deze wedstrijd terwijl het vlaggenschip van M.S.V.’71 op veld 1 de na-wedstrijd speelde.