M.S.V.’71 3 behaalt eerste doelstelling van het nieuwe seizoen

Op 7 maart speelde het derde de laatste wedstrijd voor de Corona crisis tegen onze stadsgenoten uit Oost. Het werd een kansloze 7-1 nederlaag (zie verslag op de site), en de grote vraag was natuurlijk hoe het derde uit de crisis tevoorschijn zou komen. Het bekertoernooi is meteen een goede test, en de eerste wedstrijd was op zaterdag 29 augustus om 12:05 tegen Zestienhoven 4.

Tijdens de crisis heeft het management van het derde niet stil gezeten, want diverse nieuwe aanwinsten werden transfervrij aangetrokken om de enigszins oudere jongeren van het derde te voorzien van jong bloed. Deze “jonkies” zouden dan ook een kans krijgen tijdens de bekerwedstrijden. Ondanks de vele kleedkamers die onze vereniging rijk is, moesten we omkleden bij de Gophers, en het derde veld lonkte voor de eerste wedstrijd. Maar, de warming up was dermate indrukwekkend (schuilen voor de regen in de dug-out), dat het bestuur besloot om de wedstrijd op veld 2 te laten spelen.

Onder toeziend oog van de vele vaste toeschouwers, die uiteraard 1,5 meter van elkaar stonden (Aad en Kees sr.) brachten we de bal na 6 maanden weer aan het rollen. Het gras was sinds maart niet meer gemaaid, en tijdens de eerste minuten van de wedstrijd konden we elkaar dan ook moeilijk vinden in het hoge savannegras. Maar, niets kon ons enthousiasme stoppen, en als een roedel jonge honden renden we de eerste helft over het veld, alsof er geen tegenstander op het veld stond. Dat deze tegenstander weldegelijk aanwezig was, bewijst de ruststand: 1-4. Hierbij is de vraag, waren zij nu zo goed, of wij zo slecht?

In de rust werd besloten om een aantal wijzigingen door te voeren waardoor ons team wat meer ervaring binnen de lijnen zou brengen. Dit had inderdaad effect, want in de tweede helft herpakte we ons en wisten we prima partij te geven, waardoor de eindstand 2-5 werd. Ondanks de nederlaag, waren er diverse lichtpuntjes en aanknopingspunten te ontdekken waarmee dit seizoen misschien te redden is. Eén van die positieve punten is dat dit resultaat meteen een grote stap was gezet om de doelstelling in het bekertoernooi te halen!

De tweede wedstrijd was een week later uit in Maassluis Oost tegen V.D.L. 2, wat hetzelfde elftal is als het team waartegen we in maart speelden op veld 2. Nu mochten, of moesten, we op veld 1 onze kunsten laten zien. Het eerste wat opvalt aan veld 1 is dat het ontzettend groot is, en het tweede dat opvalt is de grootte van het veld.

Geleerd van onze zeperd tegen Zestienhoven, gingen we nu met een opstelling en strijdplan het veld in. Gesterkt door die goede tweede helft van vorige week, en het feit dat we in het jubileum tenue van M.S.V.’71 speelden, namen we vol goede moed de aftrap. Dit resulteerde in een leuke wedstrijd waarbij V.D.L.2 iets sterker was, maar geen grote kansen creëerde. Helaas kwamen ze vlak voor rust terecht op een 1-0 voorsprong. Na de rust was het spelbeeld onveranderd, maar wisten we wel af en toe gevaarlijk te worden. Toch scoorde de blauwhemden de 2-0, maar kort daarop gevolgd door de 2-1 uit een strafschop. Deze aansluitingstreffer bracht V.D.L.2 enigszins in paniek, maar de resterende tijd was te kort om de gelijkmaker eruit te persen. Al met al een prima wedstrijd, met een terechte winnaar.

Maar, het spelbeeld gaf goede hoop voor de volgende wedstrijd.

De laatste wedstrijd in de serie bekerwedstrijden was tegen Rockanje 2, een ploeg die zowel Zestienhoven als V.D.L. opzij had gezet. Bij het betreden van het veld waren onze gasten al met de warming up bezig, en wij vroegen ons af of zij wel onze tegenstander waren. Is dit niet de O15? De leeftijd van deze jongens bij elkaar opgeteld was minder dan de opgetelde leeftijd van de twee ouwetjes van ons team. Het zou dus wel eens een lastige middag kunnen worden.

Na een aftastend begin waarbij wij goed vanuit de positie speelden met veel balbezit, wist Tom plotseling voor het doel van de tegenstander te komen en met een prachtige uithaal de 1-0 binnen te schieten. Een prima opsteker, maar al snel viel de 1-1 wat tevens de ruststand was.

Na de rust werd Rockanje sterker, maar we bleven op de been. De onervarenheid van Rockanje, en het missen van een aantal mooie kansen maakte Rockanje moedeloos. En, als je niet scoort, doet de tegenstander dat wel, en zo gebeurde het dat Kees 5 minuten voor tijd de 2-1 maakte. De resterende tijd was te kort voor onze gasten om nog een keer te scoren, en zodoende behaalde het derde een mooie overwinning.

Terugkijkend op ons bekeravontuur kunnen we concluderen dat de doelstelling – niet doorgaan in de beker – ruim is gehaald. Door twee prima nederlagen was het lot al snel bezegeld, en daardoor konden we vrijuit spelen in de laatste wedstrijd. Verder mogen we concluderen dat het derde goed uit de crisis is gekomen. Het vele trainen werpt zijn vruchten af.

Dit keer worden (nog) geen spelers of toeschouwers eruit gelicht, omdat we nog in de voorbereiding zitten. Komende weken zal het vizier van de verslaggever op scherp staan om hoogte – en dieptepunten beter te beschrijven.