M.S.V.'71 3 - MVV'27 4 5-2 (4-0)

Door omstandigheden zijn de verslagen van de vorige twee wedstrijden niet gemaakt. We kunnen hier wel kort op de wedstrijden ingaan om een beeld te geven van de toestand rond het derde:

De wedstrijd tegen DVO’32 3 was een leuke wedstrijd, maar de tegenstander was een maatje te groot. Bij de stand van 3-1 was er nog een beetje hoop dat we in de wedstrijd kwamen, maar na de snelle 4-1 was het bekeken. Tegen CWO 3 speelden we redelijk, zeker met de hulp van jongelingen Zafir Mounir en Kevin van Zandvliet (bedankt boys!). Helaas gaven we te veel weg, waardoor de wedstrijd toch verloren werd.

De wedstrijden tegen DVO’32 3 (5-1) en CWO 3 (5-2) gaven aanleiding tot onrust binnen de club en middels praatsessies werden de problemen besproken. Gedreigd werd met het opstappen van de trainer, en witte zakdoekjes waren al zichtbaar. Ook onze vaste toeschouwers waren niet tevreden, en bleven weg. Al met al, het is crisis bij het derde!

Natuurlijk moeten we de goede punten uit deze wedstrijden naar voren halen. Zo zullen de wiskundigen onder ons ook zien dat er duidelijk een stijgende lijn te ontdekken is (van 5-1 naar 5-2). Bovendien werd de wedstrijd tegen CWO 3 min of meer via match-fixing bepaald op 5-2, een speciale uitslag om de verjaardag van de oudste speler te vieren! Deze verjaardag, en die van de één na oudste speler, werden die middag toch uitbundig gevierd, mede op aandringen van Kees (“het kan de laatste zijn”). Na deze twee mindere wedstrijden en om ons volledig te sparen voor de derby tegen MVV 4 besloten we om niet te trainen.

MVV 4 is een leuke ploeg en de afgelopen jaren hebben wij veel moeite gehad om punten te halen tegen hen. Een aantal had de voorbereiding vrijdagavond al in de Pulp gedaan, en met dit in het achterhoofd besloten we om met de sterkste opstelling te beginnen: Geert, Frank, Herman, Loek, Robbert, Jeremy, Gary, Wesley, Bryan, Bas, en Ronald. Op de bank zaten Gerrit, Jan en Kees jr., welke te laat was (ja, dat kan bij het derde….te laat zijn). Kees jr werd bijgestaan door Kees sr, en ook de geblesseerde Martin en Dave stonden langs de lijn. Henk had de leiding over de wedstrijd.

De wedstrijd begon in een rustig tempo, waarbij beide ploegen de kat uit de boom keken. MVV had de eerste echte kans, maar de verdediging stond goed, en bij de keren dat het niet zo was, stond Geert er nog. Na een klein kwartier waren wij gevaarlijk met een prima aanval die door Bas werd afgerond (1-0), kort daarop gevolgd door een vlammend schot van buiten de zestien van Wesley (2-0). Er ging een kleine siddering door het elftal…is het echt waar? 2-0? Maar, de koek was nog niet op de eerste helft, want na een half uur maakte Bryan er 3-0 van en vlak voor rust scoorde Wesley zijn tweede, 4-0! Enigszins verrast gingen wij de kleedkamer in, dit was ongekend.

De tweede helft was vergelijkbaar met de eerste helft, al was het grote verschil dat Kees jr in het veld was gekomen. Aan beide kanten werden kansen gecreëerd, maar er werd erg slordig met de mogelijkheden omgesprongen. Na een kwartier in de tweede helft wist Wesley een van de kansen te verzilveren, 5-0, en de wedstrijd was nu echt gespeeld. Of niet? Binnen 5 minuten wist MVV twee keer te scoren, 5-2. De eerste was een snelle bal door het centrum die Geert niet wist te “klemmen”, terwijl de tweede een mooie aanval van MVV was. Maar, verder dan de 5-2 kwam MVV niet, en na 1 seconde blessuretijd floot de goed leidende Henk af en hadden we eindelijk weer eens 3 punten.

Op deze plek wil het derde het bestuur van M.S.V.’71 nogmaals heel hartelijk bedanken voor de mooie brief die wij via Wil mochten ontvangen. De waardering die wij van jullie krijgen doet ons goed, en natuurlijk weten wij dat wij een voorbeeld zijn voor velen binnen de club!

BEDANKT!!