M.S.V.’71 3 – V.D.L. 2 3-3 (2-2)

In een leuke en sportieve wedstrijden deelden het 3e en VDL 2 de punten, (3-3), doelpunten makers: Herman, Loek en Kees.

Alweer de derde officiële wedstrijd van het seizoen, en het vlaggenschip met veteranen, beperkte voetballers en jonge honden (een ieder mag zelf kijken in welke categorie hij hoort) mocht deze zaterdag aantreden tegen onze stadsgenoot VDL.

Een leuke tegenstander tegen wie we drie weken geleden een oefenpotje hadden gespeeld in voorbereiding van het seizoen (2-3 verlies).

Dit oefenpotje speelden we nog op veld 1, waarna de eerste officiële bekerwedstrijd tegen Westlandia op veld 2 gespeeld moest worden. Er wordt gefluisterd dat het bestuur en wedstrijdsecretariaat klachten hebben ontvangen van verontruste toeschouwers. Het spel van ons zou niet om aan te zien zijn en daarom schadelijk voor de gezondheid. En dus, om schade claims te voorkomen, moesten we tegen VDL spelen op veld 3. Voor het derde maakt het niet uit waar we spelen, het niveau is van constante kwaliteit. Bovendien, het derde is een magneet voor toeschouwers, want langs de lijn stonden er weer veel te kijken.

Door blessures en b.b.h.h. (zoek maar op) hadden we bij aanvang van de wedstrijd precies 12 spelers, waarvan Robbert gepromoveerd werd tot grensrechter zodat hij geen kwaad kon in het veld. Jan (goal), Frank, Martin, Scott, Danny, Herman, Timo, Tom V., Wesley, Kees en Loek begonnen aan de wedstrijd o.l.v de prima leidende Henk. Henk had precies 1 keer gefloten (aftrap), en binnen een minuut wist de aanvoerder van VDL de bal van net buiten de zestien prachtig in de bovenhoek te krullen. Hierbij gingen een aantal kleine basisvaardigheden fout: ten eerste, het is de bedoeling om naar dezelfde kleur te spelen, dus zwart-wit naar zwart-wit (en blauw naar blauw), en ten tweede, de keeper mag zijn handen gebruiken. Na deze vroege achterstand, en mede door het benadrukken van deze basisvaardigheden, ging het een stuk beter. Het spel golfde heen en weer, waarbij wij echter de gevaarlijkste ploeg bleken te zijn. Na het testen van de VDL goalie door Tom, Kees, Martin en Wesley, wist Herman, bij afwezigheid van de topscorer, een corner prima bij de eerste paal binnen te koppen: 1-1. Dit gaf ons een positieve vibe (!), en nog meer drive om naar voren te spelen. We creëerden nog steeds regelmatig kansen, maar de afwerking was onzuiver, of afwezig.

Tom weet deze kans niet te verzilveren

Jan wilde bijdragen aan het flitsende spel door de bal naar voren te schieten, maar zijn schot kwam precies terecht bij een speler met een blauw shirt die het cadeautje uitpakte: 1-2. Op dit niveau kan dat gebeuren, geen probleem, want binnen 5 minuten wist Loek de stand gelijk te trekken 2-2. Helaas moest vlak voor rust Tom V. het veld geblesseerd verlaten, en werd hij vervangen door de inmiddels gearriveerde Tom B.

Ook hoogstandjes te bewonderen op veld 3

In de rust werd er meteen gewisseld en kwamen Erik, Sunil en Robbert in de ploeg voor Martin, Loek en Timo. Er veranderde weinig aan het spel, het bleef op en neer golven met slordige passes aan beiden kanten. Na twintig minuten in de tweede helft moest Jan het veld geblesseerd verlaten, en werd hij vervangen in het doel door alles-kunner Erik. Ook kwam Martin weer terug in het veld, en ging iets meer naar voren spelen. De krachten werden langzaam minder bij het derde, waardoor VDL de laatste 15 minuten het betere van het spel kreeg. Een minuut of 10 voor het einde wist de rechtsbuiten van VDL een fraaie 2-3 te maken, waarbij de linksback en de keeper niet goed ingrepen. Gelukkig wist Kees twee minuten voor tijd één van de vele kansen van vanmiddag te verzilveren met een fraai schot, waardoor de eindstand op het bord kwam: 3-3.

Kees weet wel raad met deze kans en tekent de 3-3 aan.

Een prima potje, dat zeker waardig had geweest op veld 1, maar nu helaas gemist is door toeschouwers die vanaf het terras voor de kantine voetbal willen kijken. We hebben veel kansen om zeep geholpen, en een paar kansen weggeven. De balans tussen deze twee moet volgende week in ons voordeel uit kunnen slaan, toch?

Na de wedstrijd was het nog erg gezellig, ook samen met onze gasten uit Maassluis-Oost. Uw verslaggever heeft nog een paar mooie anekdotes opgevangen, maar de persvrijheid wordt ook in Maassluis-West ernstig bedreigd. De verslaggever moest voortijdig vluchten, en hoopt deze mooie verhalen later te kunnen delen. Als tipje van de sluier: een speler van het derde is betrapt door zijn vader…..(wordt vervolgd )