M.S.V.’71 3 – V.F.C. 2 (1-1) 2-1

Vorige week werd in de laatste minuut een 3-2 voorsprong uit handen gegeven in een leuke wedstrijd tegen P.P.S.C. 3. Deze kater werkte de hele week door, en een aantal spelers had zelfs de hele week vrij genomen om zich optimaal voor te bereiden op de kraker in de kelderdivisie tegen één van de koplopers, V.F.C. 2. Op donderdag waren maar liefst 12 spelers aanwezig op de training om diverse automatismen in te studeren, zodat we de tegenstander konden verrassen. En dat is zeker gelukt, al kan men zich afvragen of de training daaraan heeft bijgedragen?

Onze tegenstander uit Vlaardingen was er alles aan gelegen om de wedstrijd te winnen, zodat zij bovenaan konden blijven meedraaien. Zij waren al omgekleed voordat wij allemaal compleet op de club waren! Vervolgens werkten zij een indrukwekkende warming up af, en alleen het kijken naar deze warming up zorgde ervoor dat wij het aardig warm kregen. De gemiddelde leeftijd van VFC ligt ver onder de toegestane limiet in deze kelderklasse, en daardoor zou het weleens een lastig middagje kunnen worden voor M.S.V.’71 o53. Luuk en Tom V. hadden de afgelopen weken een goede indruk achtergelaten bij het tweede, en zo doende mochten zij hun kunsten een keer in het derde laten zien. Een stapje hoger, maar zonder probleem wisten beide spelers mee te gaan in het tempo.

Wij begonnen met de volgende spelers: Geert, Lucas V., Frank, Tom V., Herman, Jeremy, Kees, Wesley, Tom B., Luuk, en Bryan. Op de bank zaten Martin, Gary, Robbert, en Jan, terwijl Henk de wedstrijd onder zijn hoede nam als scheidsrechter. Meteen na de aftrap werd duidelijk dat VFC naar Maassluis was gekomen voor drie punten. Zij zetten veel druk na de aftrap, en wij hadden ongeveer 15 seconden balbezit, waarna VFC minuten lang de bal heen en weer tikte. Dit leidde uiteindelijk tot een doelpunt in de vierde minuut, maar door oplettend vlaggen van de grensrechter werd dit vermeende doelpunt geannuleerd vanwege buitenspel. Dit was een waarschuwing voor ons en we probeerden VFC verder van onze zestien te houden, maar VFC bleef de bovenliggende partij. Zij tikten vrij eenvoudig de bal rond tot aan onze zestien, zonder echt gevaarlijk te worden. Want daar stond onze verdediging als een huis, en wist vrij eenvoudig stand te houden. Onze tactiek leek vrij simpel te werken, maar de vele lopende spelers zorgden voor enige onrust. Uit één van deze soepele aanvallen door het hart van onze verdediging kwam de bal wat gelukkig voor de voeten van een VFC speler: 0-1. De ouwetjes rechtten de rug en probeerden de bal wat langer in de ploeg te houden door bij balbezit meteen één van de aanvallers te bereiken. Dit lukte een aantal keren vrij aardig, en via deze spaarzame aanvallen wisten wij zelfs de betere kansen te creëren. Het spel van VFC werd gaandeweg de eerste helft slordiger, en meer en meer raakten zij uit hun spel. Zeker toen een minuut of 10 voor de rust Tom B. via een vloeiende aanval over rechts, een voorzet van Bryan in het doel wist te schieten: 1-1!

Tom B tikt de voorzet van Bryan beheerst in het net.

De grensrechter van VFC dacht aan buitenspel, maar Bryan had de bal uitstekend teruggelegd op Tom die ook nog eens achter zijn tegenstander stond. De onmacht werd een aantal VFC-spelers te veel, en met name de rechtsbuiten hield zich meer bezig met randzaken dan met voetbal. Kees jr wist hem met bemoedigende woorden tot rust te manen!

Gelukkig was de rust een moment voor VFC om zich eens achter de oren te krabben, en voor ons om even op adem te komen. Tijdens de rust was Kees S. senior even in de kleedkamer op zijn zaadje een hart onder de riem te steken. Een aandoenlijk tafereel, prachtig! Heerlijk om te horen en te zien dat senior zo veel rust uit straalt. Verder konden wij elkaar niet goed meer verstaan in de kleedkamer vanwege de donderspeech die de coach van VFC hield in de kleedkamer van VFC.

Na de rust kwam Gary erin voor Herman en probeerden we meer vanuit de organisatie te spelen omdat we in de tweede helft de wind in de rug zouden hebben. Dit lukte vrij aardig, en ondanks een licht veldoverwicht wist VFC geen echte kansen te creëren. Bij de spaarzame uitvallen wisten wij af en toe gevaarlijk te worden. En jawel, na 60 minuten spelen zette alweer Tom B. goed door en rondde een fraaie aanval mooi af. Half liggend wist hij met het puntje van zijn schoen de bal met een halve omhaal voorbij de keeper te spelen: 2-1! Enigszins tegen de verhouding in, dat wel. Tom’s dadendrang had misschien wel te maken met de week ervoor tegen PPSC?

Tom lepelt de bal liggend in de goal.

Zijn optreden werd onmiddellijk beloond met een publiekswissel, en linksback Robbert nam zijn spits-positie in en ging doelloos ronddwalen in het veld. VFC probeerde met de moed der wanhoop een gelijkmaker te forceren, maar in plaats van georganiseerd te voetballen zoals zij dat in de eerste helft deden, pompten zij de bal continue in onze zestien. Zonder enig geluk, want onze verdediging stond als een huis.

De verdediging van MSV'71 stond als een huis.

De heren uit Vlaardingen lieten zich gedurende de tweede helft steeds meer uit hun spel halen door de ouwetjes, en bij elke lichte aanraking deden zij een stervende zwaan na. Na dik 90 minuten vond de scheidsrechter het prima, en floot af. De punten bleven geheel onverwachts in Maassluis.

Na de wedstrijd was het eerst vrij stil in de kleedkamer van MSV…..wat was er gebeurd? Met een beetje ongeloof op onze gezichten drong het langzaam door dat we drie punten aan deze kraker hadden over gehouden. Toen vervolgens de feestmuziek aanging was het hek van de dam en barstte er een leuk feestje los in de kleedkamer.

Volgende week de thuiswedstrijd tegen Deltasport 2. Een ploeg zonder punten, dus dat wordt wel een lastige klus voor ons J.