Sjaak van Santvliet en M.S.V.'71 kunnen niet zonder elkaar

Vanaf de oprichting van M.S.V.'71 vijftig jaar geleden tot op de dag van vandaag is Sjaak van Santvliet al actief bezig voor onze club. Hij kreeg daarvoor op allerlei manieren de terechte waardering, maar blijft toch eigenlijk liever wat meer op de achtergrond. Daar houden we deze keer echter geen rekening mee. Want in het kader van ons jubileum,laten we de bijna 84-jarige Sjaak graag aan het woord over zijn ervaringen de afgelopen 50 jaar bij "zijn" M.S.V.'71.

Het Begin

In 1971 kwam Sjaak van Santvliet voor het eerst met M.S.V.'71 in aanraking, toen zijn oudste zoon Peter op 10-jarige leeftijd bij de nieuw opgerichte club ging voetballen. Onmiddellijk vanaf dat moment werd Sjaak al als vrijwilliger actief bij de club van (mede) oprichter Jan Middelburg. In het begin beperkte zijn werkzaamheden zich nog tot het krijten van de lijnen en het bezorgen van het weeknieuws. Een paar jaar later werd het echt serieus bij de bouw van de nieuwe accommodatie in de Steendijkpolder. En dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven.

Het echte werk

"Jan Middelburg vroeg in die tijd of ik kon helpen bij de bouw van het nieuwe sportcomplex", weet Sjaak nog goed. " Dat heb ik toen gedaan, want ik draaide in die tijd ploegendienst en had zodoende overdag vaak tijd. We werkten met een man of 10. Een heel jonge Jacques van der Vlugt was daar ook bij. Dat heb je pas op die oude film kunnen zien. Dat was wel aanpoten. Maar wel mooi om te doen. Daarna ben ik van alles en nog wat blijven doen bij de club. Allerlei onderhoud klussen. Maar ook het stencilen van het weeknieuws, scheidsrechteren, krijten, netten ophangen, het oplossen van storingen in de warmwatervoorziening, het verrichten van noodreparaties zoals het verhelpen van lekkages, het monteren van reclameborden, kabels leggen voor de lichtinstallatie, meehelpen bij de bouw van de tribune en dergelijke. Teveel om op te noemen eigenlijk.

Sjaak van Santvliet is vaak bij "zijn" M.S.V.'71 aan het werk

Ik was metselaar, timmerman, tegelzetter, loodgieter, schilder en elektricien tegelijk. Dat laatste was niet mijn sterkste kant. Zeker niet wat betreft krachtstroom. Dat bleek later wel. We hadden maar stroomtoevoer van 45 ampère. Er kwamen steeds meer apparaten bij, die stroom vroegen. Daardoor kon af en toe het gebeuren dat de lichtinstallatie uitviel als de vetpan aanging bijvoorbeeld. Ja, dat was wel hilarisch".

Een bestuursfunctie heeft Sjaak nooit geambieerd omdat hij daar naar eigen zeggen niet zo geschikt voor is. Gevoetbald heeft hij wel. Maar dat duurde slechts één jaar omdat voetbal en ploegendienst niet goed samen bleken te gaan.

Sjaak van Santvliet staand 3e van links met verder o.a. Tomas Voerman (staand 2e van links), Ed witt (staand 2e van rechts), Johan van Wijk (staand uiterst rechts).

En zittend vlnr Peter Doorschot, Leen den Uijl, Klaas Draaier, Guido Jelsma en Gerard Wolfs.

Het M.S.V.'71 Gevoel

Doordat hij veel op de club was groeide langzamerhand het M.S.V.'71 gevoel. "Dat sluipt langzaam in je" zegt Sjaak als hem gevraagd wordt om het MSV gevoel te omschrijven. "Ik vind het moeilijk om het duidelijk te maken. Halverwege de jaren 70 heb ik op de deuren van mijn witte Opel Record de naam M.S.V.'71 geschilderd. Dat zegt toch wel genoeg.

Het is gewoon mijn Cluppie geworden waar ik heel graag kom. Veel gezellige mensen. Lekker voetbal kijken. Natuurlijk bij het eerste, maar zeker ook bij de jeugd en ook op Zondag. Er stroomt inmiddels wel een beetje zwart wit bloed door mijn aderen geloof ik. Schrijf dat maar op".

Gevraagd naar de memorabele momenten uit de rijke M.S.V.'71geschiedenis noemt Sjaak onmiddellijk de promotiewedstrijd tegen CKC in 2005. Maar ook de bouw van het huidige sportpark, de sponsorlopen naar Parijs en Berlijn voor de lichtinstallatie en tribune en de opening van de nieuwe kleedkamers in 2018 staan nog vers in het geheugen van de krasse tachtiger gegrift.

Waardering

Voor al zijn inspanningen en bijdragen de afgelopen 50 jaar kreeg Sjaak genoeg waardering van het bestuur van M.S.V.'71. "Zat" zegt Sjaak. "Ik ben lid van verdienste en ze hebben me ook nog Erelid gemaakt. En er is een plein naar me genoemd op het Sportpark. Het mooiste is toch wel dat ik lid ben geworden in de Orde van Oranje Nassau. Ja, dat vind ik echt wel mooi. Want dat komt niet zo vaak voor. En ik was de eerste bij M.S.V.'71. Ik loop daardoor echt niet met de borst vooruit.

Ik zou zonder die dingen toch wel werken voor de club. Er zijn veel meer mensen die heel veel voor M.S.V.'71 doen. In 2018 heb ik een tegel met mijn naam erop onthuld bij de opening van de nieuwe kleedkamers. Dat was zogenaamd de eerste steen. Maar de eerste steen heb ik niet gelegd hoor. Ik heb wel veel voorbereidend ondergronds werk gedaan bij de bouw van de nieuwe kleedkamers en ik zie het ook als een extra blijk van waardering voor al het werk dat ik bij M.S.V.'71 doe en gedaan heb".

Sjaak van Santvliet bij de opening van de nieuwe kleedkamers in 2018

Niet zonder elkaar

Op de slotvraag wat M.S.V.'71 voor hem betekent en of hij eigenlijk nog wel zonder M.S.V.'71 zou kunnen, is Sjaak heel duidelijk. "M.S.V.'71 betekent veel voor mij. Het is een levenswens, die vervuld is. Dat je iets kan bereiken en iets kan betekenen voor anderen in de maatschappij. En ik heb er veel vrienden en kennissen aan overgehouden. Het is een soort van familie voor mij geworden. En als ik dan zie hoe mooi het sportcomplex er nu uitziet, dan ben ik daar trots op. Om eerlijk te zijn kan ik eigenlijk niet helemaal zonder M.S.V.'71. Ik voel me te veel verbonden door wat ik hier gedaan heb. Het is een deel van mijn leven geworden.

Afbouwen

Maar ik ga het vanaf nu wel wat rustiger aan doen. Nee, ik houd niet van Geraniums. Ik wil wel wat meer tijd vrijmaken voor mijn vriendin Sonja. En dat niet alleen. Ik ben natuurlijk de jongste niet meer en krijg ook wel de nodige pijntjes. Pas nog met mijn knie. Dat gebeurde bij de fietsenstalling klus. Die was aan het verzakken en dat heb ik opgelost. Daar ben ik weken aan bezig geweest.

Sjaak bezig aan zijn laatste grote klus bij M.S.V.'71

Dat is wel mijn laatste grote klus geweest bij M.S.V.'71. Dat heb ik bij het bestuur bekend gemaakt. Ik hoop wel dat er mensen opstaan om het wat van mij over te nemen. In het weekend zijn er best veel mensen al actief. Dat blijkt wel uit de afgelopen renovatie ondanks corona. Maar ik bedoel meer mensen, die in de week overdag tijd hebben om te helpen met kleine klusjes. Daar zou ik hierbij echt een dringende oproep voor willen doen. Als dat lukt en we gaan ook nog promoveren komend jaar, dan ben ik echt een blij man.