DVO’32 4 – M.S.V.’71 3 (1-0) 3-0
zaterdag 7 mei 2022
Op een stralende zaterdag mochten we om 11:45 aantreden tegen het 4e van D.V.O.’32, een team met een gemiddelde leeftijd van 25 jaar. Twee weken terug, op de Megaweek zaterdag, waren wij de gastheren van dit team, en verloren wij met 1-3.
We begonnen vandaag met Shay in de goal in plaats van Geert, die de laatste wedstrijden erg onzeker was en veel corners weggaf. Vandaar dat Geert tijdelijk bij het 2e werd gestald, en wij met Shay een prima keeper kregen. Verder in de startopstelling: Frank, Scott, Herman, Robbert, Wesley, Sunil, Kees, Martin, Loek, en onze import-Limburger Jeremy. Ik hoor de mensen denken, dat is toch een droomelftal? Dat klopt, ten minste, als we een aantal jaren terug in de tijd zouden gaan. Nu is het een prima elftal, maar het dromen heeft plaats gemaakt voor de realiteit. Op de bank hadden zelfs nog twee wissels, Jan en Ronald, en in geval van nood zou Henk, onze trouwe scheids/grensrechter Henk kunnen invallen. Afwezig was ook een compleet elftal: geblesseerd waren Dave, Tom, en Gary; Reno, Danny, en Bryan hadden iets beter te doen; Bas moest werken, terwijl Ronald B., Peter D., Chris, en Erik al lange tijd het niveau van het derde ontgroeid zijn. En, er waren supporters voor het derde, met trouwe fan Aad op de voorste rij.
Vol goede moed begonnen we aan de wedstrijd, en nadat we de eerst 10 minuten hadden overleefd door compact te spelen, begonnen we ook eens te kijken wat er op de helft van D.V.O.’32 te doen was. Hierbij waren Martin en Wesley ware plaaggeesten voor de verdedigers van D.V.O.’32, die ook continue 3 of 4 spelers achterin hielden. En, prompt creëerden we een aantal kleine kansjes, waarbij de keeper van D.V.O.’32 een paar keer de 0-1 voorkwam. Een nadeel van deze kansjes is dat wij ook inderdaad gingen geloven in een goed resultaat, en massaal de aanval zochten. Eén van deze snelle aanvallen werd Loek te veel: zijn gebrek aan nachtrust zorgde ervoor dat hij te laat vertrok op een uitstekende pass. In zijn poging om deze late start goed te maken, verrekte hij een spier in zijn bovenbeen. Gelukkig was Jan een prima vervanger. Door onze aanvalsdriften waren wij vergeten dat D.V.O.’32 twee rappe buitenspelers hebben. Vlak voor de rust was het uit een snelle counter van D.V.O.’32 raak: 1-0. Ondanks een goede redding van Shay, kon de afvallende bal eenvoudig in het lege doel worden geschoten.
Na de rust was het spelbeeld vrijwel hetzelfde als in de eerste helft, al waren wij steeds minder voor de goal van D.V.O.’32 te vinden. Nadat Robbert gewisseld werd voor Ronald, zakte het in elkaar. Het is onduidelijk of er een direct verband is tussen deze twee gebeurtenissen, maar al snel viel de 2-0, en leek het heilige vuur een beetje verdwenen bij het derde. Met nog een kwartiertje op de klok moest Jan ook geblesseerd afhaken en mocht Robbert er weer even in. Dit leidde kort erna tot de definitieve KO: 3-0. Ook hierbij is het onzeker of er verband is tussen deze twee feiten. D.V.O.’32 kreeg nu steeds meer ruimte en kansen, maar verzuimde de score verder uit te breiden. Gelukkig floot de excentrieke scheidsrechter iets later voor het einde, en kon deze arme man ook de kleedkamer opzoeken.
De derde helft werd meteen ingezet op het gezellige terras van D.V.O.’32 en vervolgens ruimschoots door het derde gewonnen. Met die wetenschap is er een goede basis om verder te bouwen. Komende maandagavond mogen we alweer voetballen, nu tegen Honselersdijk 4. Hopelijk zijn alle pijntjes verdwenen, en hebben we niet te veel last van spierpijn!
