FC ’s Gravenzande 6 – M.S.V.’71 3 3-0 (2-0)
Voorgoed afscheid van Rava?
Op een gure zaterdag in november moest het derde aantreden in ’s Gravenzande tegen het plaatselijke zesde team. De kou werd al snel vergeten, want “Rava” (met dank aan Kees S jr), de nestor van het team, was precies deze zaterdag jarig. Deze oude knar voegde nog een jaar toe aan zijn al respectabele leeftijd. Sommigen in het team kunnen niet eens zo ver tellen!Bij aankomst op de club werd de jarige luidkeels toegezongen door een sarcastisch koortje dat hem verwelkomde. De één-na-oudste stond het hardst te lachen, maar hij is maandag jarig, en zal dan weer even oud zijn. Na deze twijfelachtige ode kreeg de jarige een prachtig cadeau: zijn eigen, door Fer gewassen trui, het nieuwe tenue, en, zeer belangrijk, een bon voor 50% (!) korting op een tikkie van Jack Bankier. Helaas had deze oude knar helemaal niet door dat zijn ploeggenoten dit als afscheidscadeau gaven, en een aanmoediging was om vooral te stoppen met voetballen. Ondanks deze hints van zijn teamgenoten, ging “Rava” toch weer mee om een wedstrijd te voetballen. Het totale onvermogen om de hints van zijn ploeggenoten te begrijpen is bijna pijnlijk. Misschien dat in de nabije toekomst iets duidelijker gemaakt moet worden dat deze ouwe beter kan stoppen? De aanstaande jarige Henk had nog een klein “ouderdom-momentje”, want hij was zijn nieuwe schoenen vergeten, want die stonden nog in de doos thuis op tafel. Nadat die opgehaald waren, konden we eindelijk op weg naar ’s Gravenzande.
Aangekomen op het sportpark waren de volgende spelers bereid om te starten: Marnix, Erik dG, Michael, Loek, Danny, Luuk, Wesley, Herman, Bas, Rick (!) en Sunil. Op de bank zaten Timo, Ronald, Scotty en Robbert. Ook Jack B was weer van de partij, gelukkig, want hij had de waterflessen gevuld. Halverwege de eerste helft kwam zelfs H@nz ook nog kijken. We hadden voor deze wedstrijd een geheel nieuw tenue, met sponsoren Erik dG en Bol. Dank jullie wel! U leest het goed, Erik dG, die meteen een basisplaats opeiste, want anders zou hij het sponsorschap meteen stopzetten. De tegenstander bestond voornamelijk uit jonge, fitte spelers, en de wedstrijd stond onder leiding van ene M. Voois, niet onze eigen Maarten, maar misschien wel een familielid?
De wedstrijd was al een half uur later op het programma dan gepland, en we begonnen de wedstrijd bijna nog een half uur later. Dit is natuurlijk niet ideaal, omdat de derde helft ook later begint, en dat is weer niet gunstig als er jarigen in de ploeg zijn. Het sportpark aan de Julianaweg ligt niet echt beschut, dus met een striemend koude wind tegen moesten we beginnen. De harde wind maakte het lastig om vanuit de goed georganiseerde verdediging de aansluiting naar voren te vinden. Dit zorgde ervoor dat onze aanvallers weinig bruikbare ballen kregen, en de wedstrijd zich voornamelijk op onze helft afspeelde. Onze gastheren waren de betere ploeg vandaag, en kwamen na een kwartier spelen uit een verrassend gegeven corner op 1-0. Terwijl alle spelers ervan uit gingen dat het een achterbal was, en zelfs onze grensrechter Henk, die speciaal zijn scheidsrechters jas had aangetrokken, voor een achterbal vlagde, zag de scheidsrechter het geheel anders. Er zijn zelfs foto’s waarop duidelijk te zien is dat Henk vlagde! Misschien dat het kwam doordat de dozen nog om zijn nieuwe schoenen zaten, maar het vlaggen kan beter, dus komende weken hopen we dat Henk dit advies ter harte neemt. Na deze kleine tegenslag bleef het spel onveranderd, en hoewel onze gastheren meer balbezit hadden, creëerden zij weinig kansen.
Wij probeerden met combinatie voetbal de middenlijn te passeren, en dat lukte zowaar een paar keer. Helaas viel de 2-0 vrij onverwachts uit een snelle tegenaanval. Toch kregen we op slag van rust nog een grote kans, maar het vlammende schot van Herman was een makkelijke prooi voor de keeper. De warrig fluitende scheidsrechter floot na 45 minuten gelukkig af voor de rust, zodat we even konden opwarmen met een bakkie thee.
Na de rust kwamen Scotty, Ronald en Timo in de ploeg, wat niet voor grote veranderingen zorgde. De ploeg probeerde zo lang mogelijk de jarige job op de bank te laten zitten, en dat leek te lukken. Maar het onvermijdelijke gebeurde, en Robbert kwam toch in de ploeg voor Loek die na een onschuldige botsing het veld moest verlaten. Het niet voldoende aanspannen van de buikspieren leidde tot een zeer pijnlijke buik bij Loek. Misschien een keer samen trainen met Danny, want het lijkt alsof Danny af en toe wel eens in de sportschool komt. Deze botsing werd mede veroorzaakt door een zetje die Danny zijn tegenstander gaf, en dit zetje lanceerde de aanvaller van ’s Gravenzande bijna in een baan om de aarde! De inbreng van Robbert in deze wedstrijd was zoals altijd grensverleggend, met name de ondergrens. ’s Gravenzande wist nog een keer te scoren na een scrimmage voor de goal van Marnix, en ondanks een aantal uitvallen wisten wij geen vuist te maken. Toen de aanvoerder van ’s Gravenzande zichzelf blesseerde, was dat een mooie aanleiding om 5 minuten voor tijd af te fluiten, zodat we de warme douche en het koude bier konden opzoeken.
Al met al een tegenvallend resultaat en zeker niet de beste wedstrijd die het derde heeft gespeeld. De inzet bij iedereen was wel weer prima, net als de sfeer. Natuurlijk is het niet nodig om naar iemand te wijzen als het minder gaat, maar we weten allemaal dat er één persoon is die moet zorgen dat de bal niet in het doel verdwijnt!
Snel terug naar M.S.V.’71 waar het vlaggenschip een punt had weten over te houden aan hun wedstrijd met NOC Kralingen. Bij aankomst werd er nog een keer luidkeels gezongen voor de jarige, en deze vertrok later met tranen in zijn ogen van ontroering. Ook nu was hem nog steeds niet duidelijk dat dit een soort afscheidslied was, met de hoop dat hij de komende zaterdagen op de bank blijft zitten. De komende dagen zal teammanager Jack B moeten laten zien wat zijn rol binnen het team is. Het is aan hem om Robbert, en Henk, op hun leeftijdsbeperking te wijzen. Ten slotte, het tikkie van Jack Bankier was alweer verstuurd voordat de meesten thuis waren.