Het derde sluit seizoen af in stijl

M.S.V.’71 3 –  FC ‘s Gravenzande 6 1-3 (0-1)

Vandaag moest een speciale dag zijn omdat het seizoen ten einde liep en het derde dat altijd feestelijk afsluit met een BBQ en een drankje. Na weken van prachtig weer was het vandaag een druilerige dag met regen, kou en wind, ideale omstandigheden om te voetballen en te BBQ-en.

Maar voordat er een objectief verslag gedaan wordt van deze wedstrijd, moet uw reporter eerst nog even terugkomen op een eerder verslag waarin ik blijkbaar abusievelijk vermeld heb dat Geert lijdt aan het Syndroom van Münchhausen. Volgens de voorzitter van de patiëntenvereniging, ook bekend als oogklep Martin, heb ik een fout gemaakt, omdat Geert het Syndroom van Münchhausen by proxy (MBP) heeft. Alhoewel uw verslaggever alwetend is, maar niet feilloos, denk ik niet dat Geert hieraan lijdt, want hij is niet iemand die persoonlijke aandacht van medische hulpverleners vraagt, door een aan zijn zorg toevertrouwd kind, ouder(s) (vader of moeder) of soms ook huisdier ziektes, kenmerken van ziektes, of verwondingen toe te brengen en als patiënt aan deze hulpverleners aan te bieden. Ik heb niet het idee dat mini-Geert veel naar de dokter wordt gebracht door zijn vader. Nee, Geert is een klassiek voorbeeld van een persoon met Münchhausen syndroom, want hij doet alsof hij een knieblessure heeft om zo steun en aandacht te krijgen van artsen of andere medewerkers in de gezondheidszorg. De “enorme” knieblessure die Geert denkt te hebben, is in werkelijkheid slechts een schaafwondje, en Geert heeft eerder een psychisch probleem doordat hij ziet dat zijn invaller Marnix eigenlijk ook wel aardig kan keepen. Maar, het zet me wel aan het denken dat Martin als voorzitter van de patiëntenvereniging dit onder mijn aandacht brengt. Ik begin me zorgen te maken over zijn kinderen, is er iets aan de hand? Of misschien is het wel een schreeuw om aandacht van Martin? Ik ga proberen om dit uit te zoeken en in een volgend verslag te verwerken zodat u ook weet hoe de vork in de steel zit. Desalniettemin denk ik dat Martin ook zelf door heeft gehad dat hij de plank mis heeft geslagen, en daardoor niet aanwezig was vandaag.

Terug naar de wedstrijd, want er waren toch nog enthousiaste spelers gevonden die met dit weer op veld 3 wilden ballen. De basis bestond vandaag uit Marnix, Erik dG, Frank “hell’s angel” dG, Herman, Danny, Wesley, Kees S jr., Luuk, Rick, Assad MP, en Sunil. Op de bank zaten supersub Jan, Bryan, en “alleen-in-uiterste-nood” Robbert. De vierde wissel, Timo, was door omstandigheden een klein beetje later. Loek was vandaag de scheidsrechter en Henk besloot te vlaggen, ondanks dat hij erg veel last had van zijn arm. Wellicht is dat de reden dat hij weinig vlagt, of gebeurt er in het veld niets waarvoor hij zou moeten vlaggen? Na de wedstrijd leek het alsof er een last van zijn arm was gevallen, want een bierglas kon hij wel goed vasthouden, en leegdrinken. Naast deze belangrijke spelers, wissels en officials, waren er nog een aantal afgekomen op deze subtopper in de kelderklasse, te weten Fer, Hanz, Jack B(ankzitter), Geert von Münchhausen met mini-Geert, Scott, David “Log-ness”, en de echt geblesseerde Michael.

De jongeren van het team hadden vrijdagavond een klein feestje gehad, met eten, darten en na afloop een afzakkertje in de Pulp. Sommigen hadden duidelijk moeite met het herstel en vormden een gevaar voor zichzelf en anderen. Er hing dan ook een enorme alcohol-damp boven veld 3, waarvoor zelfs de DCMR metingen kwam doen en er een NL-Alert werd verstuurd. De giftige damp verspreidde zich door de harde wind redelijk snel over Maassluis en zodoende kon de wedstrijd gewoon beginnen. De prestaties van sommige van deze spelers waren hierdoor iets minder dan normaal, maar nog steeds voldoende om niet op te vallen. Wel waren er spelers bij die liever op de bank wilden beginnen, en anderen kwamen gewoon later.

Vermeldenswaardig is nog dat Kees S sr. zijn zoon naar M.S.V.’71 bracht en bleef om te kijken hoe goed zijn zaadje voetbalde. Dat laatste viel hem ook tegen, en na de vierde pass die niet aan kwam moest ook hij toegeven dat jr. moeiteloos in het niveau van het derde meegaat. Maar, waarom kwam Kees sr vandaag eigenlijk naar M.S.V.’71? Het verhaal gaat dat Kees sr om 7 uur op de stoep stond bij Kees jr en Inge om koffie te drinken, maar vervolgens niet meer weg wilde gaan. Kees jr. wilde zijn vader lozen door te zeggen dat hij ging voetballen, maar Kees sr vatte dat letterlijk op en zei dat hij dan wel meeging naar de voetbal. En zo moest Kees jr wel zijn schoenen opzoeken. De aanwezigheid van Kees sr leidde ook tot een andere verrassing, want de afwezigheid van Kees sr bij het bloemschikken in de DrieMaasHave verontrustte Wim B. Wim ging vervolgens op zoek naar Kees sr, want je weet nooit waar hij uithangt. Door de zoektocht naar Kees sr eindigde Wim B ook langs de lijn bij het derde. Ongelooflijk dat Statler en Waldorf weer aanwezig waren na zo’n lange tijd, en dat zij dan ook precies komen met slecht weer. De twee zijn net een getrouwd stel, want het kissebissen gaat de hele tijd door. Hierbij is Wim de slimste van de twee, want zodra de verslaggever binnen gehoorsafstand is, zwijgt hij, of zegt hij alleen nog verstandige en positieve dingen.

Ook de (klein)dochter van de onze Kezen, Isa, was aanwezig, en opa leende graag zijn paraplu uit aan haar. Al was hij in eerste instantie boos omdat hij dacht dat iemand zijn gestolen paraplu had gestolen. Tenslotte, om het beeld rondom de wedstrijd compleet te maken, was onze hoffotograaf Aad C aanwezig om weer foto’s van deze wedstrijd te maken. U herkent de beelden vast wel, en inderdaad, deze zijn altijd prachtig en niet bewogen. Dat ligt meer aan de personen die gefotografeerd worden, dan aan de vaste hand van Aad.

Er werd ook nog gevoetbald, en het werd al snel duidelijk dat het veld lastig te bespelen was, erg glad en gedurende de wedstrijd werd het steeds zwaarder. De wedstrijd ging redelijk gelijk op, al hadden onze gasten iets meer balbezit, en hadden zij ene iets jonger (fitter?) team. Maar, echte kansen kwamen er niet, en als zij al in onze zestien kwamen, werd er geconcentreerd verdedigd door de gebroeders de Gier, Herman en Danny. Via onze middenvelders, Kees, Sunny, Rick en Assad, werden de spitsen Wesley en Luuk bediend. En dit leverde af en toe nog gevaarlijke situaties op voor het vijandige doel.

Halverwege de eerste helft bezweek Marnix onder de gigantische druk, en sloeg de bal uit het niets in zijn eigen goal: 0-1. Marnix wist te vertellen dat het doel op veld drie iets hoger is dan normaal (?), en dat het eigenlijk niet zijn fout was, maar de fout van de linksback Erik omdat zijn tegenstander nooit de bal voor had mogen geven. Door deze inschattingsfout gooide Marnix in de rest van de wedstrijd de schroom van zich af en verrichtte nog een aantal zeer goede reddingen. De wedstrijd kabbelde naar de rust, en gelukkig konden we even opwarmen in de kleedkamer. In de rust werden wissels doorgevoerd om nieuwe en verse impulsen te geven aan deze wedstrijd. De ouderdom’s kwaaltjes bij Robbert en Duuc zorgden ervoor dat beiden bleven toekijken vanuit de dug-out.

In de tweede helft leek het geloof er een beetje in te komen dat we ook nog een kans zouden hebben om deze wedstrijd te winnen, of in elk geval gelijk te spelen. Er was meer druk op de bal, en er werd nog beter samengespeeld. Ondanks enkele mogelijkheden, wisten wij niet te scoren, en zoals altijd, valt de goal dan aan de andere kant, 0-2. Helaas heeft de verslaggever niet goed kunnen zien hoe dit doelpunt tot stand kwam omdat Kees sr. met zijn enorme paraplu ervoor stond. Een domper, maar we bleven erin geloven, en zeker nadat Wesley een mooie aanval goed afrondde: 1-2. Onze gasten werden nu toch zenuwachtig en gooiden het over een andere boeg door kleine overtredingen. De fitheid van onze gasten was toch beter en uiteindelijk gaf dat vlak voor tijd de doorslag: 1-3. Een verdiende overwinning voor onze gasten.

Na afloop ging het niet zo zeer over de wedstrijd, maar over de staat van de jonkies die een avondje weg waren geweest. Jack B(rak) deed vandaag voor en tijdens de wedstrijd nog minder dan normaal, maar werd actief na de wedstrijd om drinken te regelen (Jack Bier), en samen met Duuc de BBQ (inderdaad, Jack BBQ) te regelen.

Het feest verplaatste zich langzaam van de kleedkamer naar de kantine, en nadat Danny zijn schoonheidsslaapje op de bank in de kantine had gedaan, kon de BBQ aangezet worden. Een prima verzorgde maaltijd en het bleef nog lang onrustig in de kantine. Ook erg goed om te zien dat het vierde, welke een mooie 8-3 overwinning boekte, bleef hangen voor de gezelligheid.

Al met al een mooie afsluiting van het seizoen, waarin hoogtepunten en dieptepunten elkaar afwisselden. De meeste hoogtepunten hadden niets met voetbal te maken, dus moet er maar eens een goede evaluatie komen van de spelers. Als objectieve verslaggever waag ik mij daar niet aan.