HVC’10 3 – M.S.V.’71 3 3-2 (0-1)

Op een prachtige nazomerse dag in september moesten het meest ervaren team van M.S.V.’71 aantreden tegen de Hoekse Voetbal Club. Net als vorige week moesten de oude jongeren weer tegen een team van jongelingen, of zuigelingen? Vanwege het mooie weer hadden we een overvolle kleedkamer en bank. Maar liefst 6 wisselspelers! Dat zal straks minder worden als het weer slechter wordt. We begonnen met Geert, Frank, Martin, Scott, Loek, Wesley, Herman, Bas, Bryan, Reno en Gary. Op de bank zaten Dave, Duuc, Robbert, Jan. Tom, en Jeremy. Sunil was afwezig, en Kees nam een snipperdag in verband met onduidelijke medische klachten binnen het gezin. Bol is al enige tijd afwezig……Geert was aanvoerder, en mocht daarom af en toe zijn mond open doen in het veld.

Vanaf het begin was meteen duidelijk dat de gastheren het derde geen meter ruimte zouden geven, en dat in de Corona crisis ….niks 1,5 meter afstand! Zij speelden alsof de de Champions League gewonnen moest worden,. Vanaf de eerste minuut werd er druk op de verdediging van M.S.V.’71 gezet. Desalniettemin wist het derde met kunst en vliegwerk op de been te blijven, en zelfs gevaarlijk te worden. Vanuit een hechte en compacte organisatie konden we bij vlagen uit de verdedigende stellingen komen en voor het doel van HVC komen. Zo was er een prachtige vrije trap van Wesley vanaf een meter of 30 die tot ieders’ verbazing net aan de verkeerde kant van de paal in de korte hoek viel. Was het een schot? Of een voorzet? Nee, de bal was gemikt op de kruising in de verre hoek! We bleven vanuit de organisatie voetballen, en probeerden onder de druk uit te voetballen. Na één van de vele rare overtredingen van HVC, kreeg een HVC-er geel en moest voor 10 minuten naar de kant. Hierdoor kregen wij iets meer ruimte, wat vrij snel bekroond werd met een mooie goal. Uit een zwabberende vrije trap van Reno wist Bas de bal in de touwen te werken. Dit tot groot vermaak van M.S.V.’71, en tot grote schrik van HVC’10. Dit was meteen de ruststand, en konden we op adem komen.

De tweede helft kwamen Tom en Jeremy in het veld voor Loek en Gary. Dit veranderde het spelbeeld niet echt, en de druk op onze verdediging bleef onveranderd. Met een prachtig schot in de kruising wist HVC al binnen 5 minuten in de tweede helft langszij te komen (1-1). Het spel bleef zich voornamelijk op onze helft afspelen, en steeds minder kwamen wij onder de druk vandaan. Toch konden wij uit een van de spaarzame aanvallen, waarbij we weer een vrije trap kregen, te scoren. Bryan wist de bal perfect bij de tweede paal te leggen, waar Bas zijn tweede van de middag wist te maken (1-2). Maar, de snelheid van de tegenstander werd bij vlagen te veel, en Martin moest noodgedwongen zijn tegenstander vasthouden en hem met een mooie ippon op de grasmat te leggen. Waar M.S.V.’71 dacht aan een ingooi, dacht HVC aan een overtreding. En inderdaad, nadat de VAR de beelden goed had bekeken, werd Martin alsnog bestraft met een gele kaart, en dus 10 minuten straf. Martin: de Hookers zijn nog op zoek naar een goede speler voor hun rugby team! Het spelen met 10 man was te veel voor ons, en met een prachtig schot wist HVC de 2-2 binnen te schieten. Kort hierna gevolgd door de 3-2, een afstandsschot die vanaf de bank ongevaarlijk leek (geintje Geert!). de bal verdween door een woud van benen on de verre hoek.

Hierna gebeurde er iets heel vreemds: Tot onze grote verbazing werden onze gastheren zo zenuwachtig dat zij alles vol op de verdediging gooiden, en zelfs gingen tijdrekken. Wat gebeurd hier?? Met veel passie en een extra spits gingen wij op zoek naar een derde doelpunt. Er was gelukkig nog maar 5 minuten te spelen, want dit hadden wij geen tien minuten volgehouden. Ondanks de enorme overgave waarmee we de aanval zochten, viel de bal niet goed om de 3-3 binnen te schieten. Na een blessuretijd van 0,15 seconden vond de scheidsrechter het genoeg en floot (gelukkig) voor de laatste keer.

Kortom, komende zaterdag zal de basisopstelling ongetwijfeld aangepast gaan worden. We hebben het geprobeerd met een fantasie opstelling, maar om echt punten te pakken moeten we terug naar de basis, en dat betekent dat enkelen moeten vrezen voor hun plek in het basisteam. Niet getreurd, want we hebben ook een sterke bank nodig!