M.S.V.’71 3 – H.V.C.’10 3 1-3 (0-3)

Door omstandigheden heeft uw verslaggever de afgelopen weken geen tijd gehad om verslag te doen van de uitspattingen van het derde. De negatieve spiraal waarin het derde zich sportief lijkt te bevinden moest vandaag maar eens doorbroken worden. En, op een mooie zonnige zaterdag, 26 november, moesten wij het opnemen tegen HVC, een jong team uit het hoekje van Nederland. Lekker weer, prima veld, maar eigenlijk was het derde niet bezig met de wedstrijd. De hele afgelopen week stond in het teken van Geert, bij wie een lelijke darminfectie was geconstateerd. Het nieuws was ingeslagen als een bom, of zoals Geert het in de groepsapp verwoordde:

“Gasten, ik weet niet of ik zaterdag mee doet. Ik heb een maagbacterie opgelopen en heb daar een beestachtige antibiotica kuur voor gekregen waar ik helemaal niet goed van ben. Dus ff kijken of het gaat zaterdag.”

Het hele team leefde tussen hoop en vrees of hij wel of niet mee zou doen deze zaterdag. De training van afgelopen donderdag werd zelfs aangepast om te voorkomen dat er meer blessures zouden ontstaan. Gelukkig had zijn dokter een “beestachtige” antibioticakuur voorgeschreven om de bacterie te verlossen van Geert, maar Geert is hardnekkig en moeilijk te bestrijden. De kuur bestond uit pillen die Geert, volgens eigen zeggen, tien keer per dag moest innemen. In de bijsluiter stond dat de pillen oraal ingenomen moesten worden, maar Geert las nasaal en propte de pillen iedere keer diep in zijn neus. Hierdoor kreeg hij ook nog eens last van hevige neusbloedingen, al gaat het verhaal dat zijn vrouw hem ook een keer zat was en hem een beuk op zijn neus heeft verkocht. Het blijft gissen….

Gelukkig was de bacterie zo verstandig om Geert te verlaten, en zaterdagochtend kwam Geert gewoon op M.S.V., waar de definitieve diagnose werd gesteld: het bleek dat Geert de laatste tijd geen bier meer drinkt, maar baco’s! We hebben Geert (nogmaals) uitgelegd dat het bier de darmen goed spoelt en voorkomt dat er bacteriën kunnen groeien. Het ironische is dat Geert stopte met bier drinken omdat hij de dag erna vaak last had van zijn darmen. Geert voelde zich nog wel wat raar maar wij merkten het verschil niet met andere weken. Afijn, de hele situatie met Geert en zijn darmbacterie hield ons toch heel erg bezig, en de hele situatie drukte zwaar op de voorbereiding voor de wedstrijd.

Oh ja, er werd ook nog gevoetbald, gelukkig op het echte gras van veld 2, waar Aad nog even snel de lijnen had getrokken. Onze tegenstander uit HvH was een paar jaar jonger dan wij, maar dat was niet te merken. We begonnen in onze sterkste opstelling: Geert, maar dat had u al begrepen, Erik, Loek, Ryan, Robbert, Reno, Kees, Maurice (!), Bas, Bryan en Martin. Op de bank zaten Wesley en Ronald, Henk was invaller/grensrechter en Jan was scheidsrechter. De oplettende lezer valt natuurlijk meteen op dat Maus is teruggekeerd in de basis. Na de (korte?) rentree van Peter, is het weer een oudgediende die aansluiting weet te vinden bij ons. Welkom terug Maus! De lijst met afwezigen en geblesseerden is nog langer, want onze groepsapp bestaat inmiddels uit 33 (ex)-spelers.

De scherpte ontbrak door al deze omstandigheden een beetje en het had binnen een minuut al 0-1 kunnen zijn, maar dat werd ons bespaart. Hierna ging de wedstrijd redelijk gelijk op, waarbij de gasten een licht overwicht hadden. Verdedigend stond het redelijk, en werden er weinig kansen weggegeven. Op het middenveld en voorin werd hard gewerkt, waardoor HVC uit voorzorg een mannetje extra achterin hield. Maar halverwege de eerste helft stokte onze opbouw op het middenveld, waarna HVC razendsnel eruit kwam en de rechtsbuiten met een harde droge knal de 0-1 binnenschoot in de korte hoek. Terwijl HVC de treffer aan het vieren was, kwam onze linksback Robbert eindelijk aangerend, op snelheid geklopt. Een kleine tegenvaller, want tot dat moment waren er eigenlijk nog geen echte kansen geweest. Een kleine 10 minuten later werd de bal na een corner niet goed weggewerkt en schoot de linksbuiten van HVC de bal van een meter of 20 hard in de hoek. Geert dook schitterend in de goede hoek, maar de enorme darminfectie speelde hem parten waardoor hij verkrampte en net over de bal dook: 0-2. Ten slotte volgde vlak voor rust nog een snelle uitval van HVC, en de bal die werd voorgegeven werd uitstekend door Robbert terug gekopt naar Geert. Helaas had hij deze bal niet verwacht, en via zijn dijbeen verdween de bal in ons doel: 0-3. Vlak voor rust kregen wij nog een penalty nadat Bas in de zestien was gevloerd, een mooi buitenkansje. Helaas wist Martin de bal niet tussen de palen te schieten, maar op de paal, waardoor we met 0-3 gingen rusten. Totaal onnodig hadden we drie doelpunten om onze oren gekregen, terwijl wij aan de andere kant een aantal keren gevaarlijk waren geweest. We hadden in elk geval meer corners gekregen, wat toch laat zien dat we aanvallend ook vaak voor hun goal waren geweest. Het bood in elk geval perspectief voor de tweede helft.

De tweede helft begon met Ronald voor Robbert en Wesley voor Bryan. Dit waren gouden wissels, want al snel bleek dat er misschien wel wat te halen viel, want we werden wat sterker, al bleef HVC gevaarlijk in de omschakeling. Maar, we creëerden een flink aantal kansen, en na een van deze aanvallen kwam de bal op de hand van de verdediger van HVC. En, weer kregen we penalty! Martin werd tegengehouden, want deze bal moest er wel in. Gelukkig was Wesley kalm en hij schoot de 1-3 binnen. De druk op HVC werd opgevoerd, en dit leidde ertoe dat HVC hier en daar steken lieten vallen. Helaas konden wij daar geen gebruik van maken en kabbelde de wedstrijd naar het einde. Het bleef 1-3, en de morele opsteker van de tweede helft mag niet vergeten worden!

Na de wedstrijd wisten we allemaal hoe het anders had gemoeten, en wie wat had moeten doen. Heerlijke discussies die natuurlijk steeds beter werden naar mate het later werd. De anti-bacteriële vloeistof, het bier, werd hierbij niet vergeten, om te voorkomen dat we volgende keer helemaal geen spelers hebben vanwege darminfecties. En, er waren er kannetjes bier van good-old Robbert en Henk, die beiden jarig waren geweest. Het is onbekend hoe oud ze zijn geworden, maar in de tijd dat zij geboren zijn was er nog geen kleuren-TV en was Neil Armstrong nog niet op de maan geweest. Er werd nog lang nagepraat, waarbij natuurlijk de positieve punten werden belicht. En, die zijn er voldoende.

Man van de wedstrijd: Geert!