top of page

M.S.V.’71 3 – Loosduinen 2 2-0

De eerste wedstrijd van 2023 voor het beloften team van M.S.V.’71. Ondanks een veelbelovende start van het seizoen met een aantal mooie bekerwedstrijden, waren de resultaten tot aan de winterstop erg wisselvallig, met 2 keer winst, 1 keer gelijk en 4 verliespartijen.


Een terugkerend probleem bij deze wedstrijden was het gebrek aan samenspel, de grote afstanden tussen de aanvallers en verdedigers, en middenvelders die al helemaal zoek(end) waren. Om het tij te keren werd van 6 tot en met 8 januari een “kom-tot-elkaar” en “team-building” weekend georganiseerd op het Landgoed Leudal in het altijd gezellige Haelen (N-Limburg).

Op zaterdagen is het vaak sappelen om genoeg spelers te hebben, maar dit weekend waren er moeiteloos 25 man! Sterker nog, geblesseerden en ex-spelers stonden te dringen om mee te mogen met dit uiterst gezellige weekend. Ook good-old Gerrit was er gelukkig weer bij, die na zijn verhuizing van de West wijk naar het centrum van Maassluis de afstand tot de club moeilijk weet te overbruggen.

Op vrijdag 6 januari druppelden de spelers langzaamaan binnen en nadat iedereen er was en zijn kamer had gevonden, werd er een heerlijke Surinaamse maaltijd met elkaar gegeten (met dank aan Sunny!).


Daarna vonden de eerste praat-sessies plaats onder het genot van een klein drankje. Rustig aan natuurlijk, want de volgende dag vertrokken we al om 10:15 naar “Home of the Heroes” in Buggenum om enkele activiteiten te ondergaan: de super-mannen stelden zich bloot aan een obstakel parcours, de slimmeriken gingen laser-gamen, en de minder validen bleven achter om op de waardevolle spullen te letten in de kantine van het complex.


Onder begeleiding van een blondine werd het obstakel parcours uitgelegd, en ze deed voorkomen alsof het echt heel simpel was….totdat we zelf aan allerlei stokken en ringen moesten gaan hangen en zwaaien. Op Danny na, waren de super-mannen enigszins kapot na anderhalf uur apenkooien, en zochten de kantine op, waar ook de slimmeriken zich al verzameld hadden. Onder genot van een biertje en een heerlijke lunch werd er nog nagepraat en dachten we echt dat we het de volgende keer beter zouden doen op de obstakel baan. Na de lunch gingen we bijlwerpen…ja, u leest het goed, een soort darten maar dan met bijlen. Grote “kleine” overwinnaar was Scott, die zelf niet eens door had dat hij had gewonnen (“zat ie in de roos?”). Na nog wat afzakkertjes gingen we terug naar het complex, alwaar we een pubquiz gingen doen, gevolgd door gourmetten.


Nadat de jonkies op bed waren gelegd, bleek de koek nog niet op, want de sessies “team-building” namen verschillende vormen aan: dobbelen, kaarten, slap ouwehoeren, etc. Naarmate de avond vorderde, werden de sessies steeds onbegrijpelijker (“Ay-jai-jai”). De volgende ochtend alles opruimen en terug naar M.S.V.’71 voor de nieuwjaarsreceptie, waar we precies op tijd waren voor de speech van onze voorzitter!


Hoe kwam ik hier ook alweer op? Oh ja, er werd gevoetbald tegen Loosduinen 2.

Het team-building weekend pakte positief uit, want met maar liefst 15 spelers (!) dachten we Loosduinen te bestrijden. Vanwege de positieve vibe die mee is genomen uit Haelen, ga ik niet de poppetjes benoemen die afwezig waren, maar juist diegenen waarmee we begonnen: Geert, Loek, Erik, Danny, Scott, Reno, Herman, Kees, Martin, Wesley, en Bas. Op de bank zaten (heel sterk) Sunny, Brian, en Robbert, Jan nam de vlag in de hand langs de lijn, en Henk besloot de wedstrijd te leiden. Natuurlijk was Fer er ook weer, waardoor de verzorging voor en tijdens de wedstrijd uitstekend werd verzorgd.


De jonge spelers van Loosduinen bleken geen baltovenaars, zodat wij heel aardig in de wedstrijd kwamen. Uit een van de eerste aanvallen wisten we ook direct te scoren, via Wesley (1-0). Onze gasten hadden het meeste balbezit, maar werden niet gevaarlijk. Halverwege de eerste helft lukte het ons zelfs om de 2-0 te maken, en vlak voor rust was het zelfs bijna 3-0, maar de opgelegde kans was niet aan Martin besteed.


Met deze comfortabele stand gingen we rusten, en na de rust kwamen Brian en Sunny er meteen in, en na een minuut of 10 kwam Robbert er ook nog in. Ik denk dat dit de belangrijkste feiten van de tweede helft waren, of het moet zijn dat de grootste kans op de 3-0 een schot van Robbert was dat rakelings langs de kruising ging.

Onze gasten werden wel iets gevaarlijker, maar buiten een buitenspel doelpunt, en dus afgekeurd, kwamen zij niet. De uitstekend leidende en lijdende scheidsrechter floot gelukkig af (“Ay-jai-jai”), en de ongeslagen status in 2023 moest gevierd worden!


Mannuh, een prachtig resultaat, en als we volhouden om elke donderdag te trainen, komen de automatismen vanzelf terug!


bottom of page