M.S.V.’71 3 – Toofan 3 5-2 (4-1)
De laatste dag van September bracht onverwachts mooi weer en veld 2 lag er weer prachtig bij met de (bijna) kaarsrechte krijtlijnen die nog ‘s ochtends om 6 uur door Aad waren getrokken. Op papier leken dit prima omstandigheden voor onze tegenstander, de eerste Surinaamse voetbalclub in Den Haag met (sport) activiteiten voor jong en oud (zie eigen website!). Een club die staat voor sportiviteit, plezier en gezelligheid. Kortom, alle ingrediënten om er een leuke pot voetbal van te maken.
Onze tegenstander was al ruim op tijd op onze club, terwijl de meesten uit ons team nog niet eens wakker waren. Onze tegenstander was vorig jaar nog kampioen geworden in de 8e klasse (!), en had vorige week met duidelijke cijfers van Wilhelmus 4 gewonnen. Zij waren gebrand om dit goede resultaat een vervolg te geven tegen ons. En dus, stonden zijn ook als eersten op het veld met een zeer uitgebreide warming up. De opkomst van ons team deed hen al een beetje gniffelen, en zeker toen zij de warming up zagen van ons, konden enkelen een lach niet onderdrukken. Maar, vergis u niet in de kwaliteiten van ons derde!
Vorige week hadden we een slechte start van de competitie, en verloren met 3-0 van Loosduinen. Een van de redenen kan geweest zijn dat de donderdag voor deze wedstrijd er te veel spelers wilden trainen. Om te voorkomen dat we deze zaterdag minder fit zouden zijn, werd de training van donderdag verzet naar volgende week donderdag.
De afwezigheid van Ronald D zorgde meteen voor verwarring, want de opstelling en de tactiek moesten nu van Jack B komen, terwijl hij juist net (weg)gepromoveerd is tot performance coach. Dit is een term die Jack B zelf nog niet kan uitspreken of spellen, en zo vult hij die positie dan ook in: door niets te doen. Eigenlijk was hij aangetrokken om Gerrit te vervangen, als dat al gaat, en dat doet hij eigenlijk uitstekend.
Afijn, we begonnen met de volgende 11 spelers: Geert, Danny, Scott, Herman, Reno, Rudi-Luki, Bas, Tom, Kees, Wesley en Martin, terwijl Bryan en Robbert op de bank begonnen vanwege vakanties. Verder was Timo nog geblesseerd, ging Loek vlaggen en Henk fluiten, en waren er nog een handvol supporters (Kees S sr, Ben D, Fer, Jan).
Wij hadden de aftrap en begonnen dan ook meteen de bal rond te spelen, maar de heren van Toofan 3 zetten hoog druk, waardoor we op eigen helft werden vastgezet. Vanaf minuut 1 vonden twee heren van Toofan 3 het nodig om continue commentaar te leveren in woord en gebaar op elke beslissing van de scheidsrechter. Een beetje in de trant van Diego Simeone, alleen speelt zijn team een aantal klassen hoger waar ook met meer op het spel staat. Gelukkig bleven de meesten van Toofan 3 rustig voetballen, op 1 moment na waarbij de verdediger wat te laat was en een terechte gele kaart kreeg van de scheidsrechter.
Ondanks het lichte veldoverwicht, schakelde onze tegenstander niet snel om bij balverlies, waardoor wij veel ruimte kregen, en die dan ook goed wisten te benutten, want binnen een kwartier stond het 2-0 dankzij Wesley en Danny (!). Danny was nog aan het genieten van zijn mooie doelpunt zodat hij wat ongelukkig de bal panklaar legde voor de aanvaller van Toofan (2-1). Dit was het sein om te wisselen, waardoor Bryan en Robbert ook nog wat speelminuten kregen. Het veranderde helemaal niets aan het spelbeeld, en via Martin (lucky) en Bas (luckier) liepen we voor de rust uit tot 4-1. De tegenstander liep al discussiërend en mokkend van het veld, maar waren nog in goede spirit dat zij de 2e helft deze achterstand konden ombuigen.
Maar, na de thee veranderde er weinig aan het spelbeeld, al werd de druk op onze verdediging steeds groter. Toch creëerden wij de grootste kansen, maar het vizier van Wesley en Martin was enigszins beslagen, want het bleef lang 4-1. Totdat een minuut of 10 voor tijd Herman medelijden kreeg met Toofan, en hun enthousiasme beloonde door de bal achter Geert te schieten. Een duidelijke fout van Geert, want hij voetbalt al enige jaren met het derde, en zou het toch kunnen verwachten dat het grootste gevaar komt van zijn eigen verdediging.
Deze goal gaf Toofan nog extra energie, maar onze verdediging gaf geen krimp. Sterker nog, bij een van de diepteballen kon Kees S zo langs de laatste man lopen en de 5-2 scoren. Volgens de grensrechter van Toofan was dit duidelijk buitenspel, en inderdaad stond Wesley aan de zijkant buitenspel. Hij nam echter niet deel aan het spel, of eigenlijk de hele 2e helft nam hij niet deel aan het spel, maar in dit geval betekende het dat de scheidsrechter zelf heel goed had gezien dat Kees van achter zijn man kwam. De reeds verhitte gemoederen van Toofan raakten aan de kook door het negeren van het vlagsignaal, zelfs na duidelijke uitleg van de scheidsrechter. Het liep zeer hoog op, en de twee vervelende mannetjes van de bank liepen ook het veld in, schreeuwend en scheldend, en ook dreigend. Hierop besloot de scheidrechter af te fluiten, waarna het nog even uit de hand dreigde te lopen, maar gelukkig waren een aantal spelers zo wijs om hun medespelers en stafleden tot de orde te roepen.
Zelfs nadat iedereen gedoucht en omgekleed was, waren de emoties bij een aantal nog steeds in het rood, alsof de champions league finale was verloren. En dat terwijl op hun website staat dat zij staan voor sportiviteit, plezier en gezelligheid. Maar goed, wij hebben prima gespeeld en we hebben ons plezier zeker niet laten verpesten door het nare einde van de wedstrijd. Na afloop smaakte het bier net zo goed als het bier bij HVC!