VELO 6 – M.S.V.’71 3 0-1 (0-1)

Promotie lonkt voor het derde!

Twee weken terug speelde het derde een thuiswedstrijd tegen ’s-Gravenzande 6, of eigenlijk een mix van het derde en het zesde van deze Westlandse ploeg. De spelers van ’s Gravenzande 3 waren zeer herkenbaar, omdat de helft van de spelers een ander shirt aan had, namelijk dat van het derde. Helaas had de reporter geen tijd om hiervan verslag te doen, buiten dat de wedstrijd na 20 minuten wel gespeeld was, toen ’s Gravenzande met 0-3 leidde. Bij deze stand werd het merendeel van de derde elftal spelers gewisseld, en ging de strijd vervolgens gelijk op. Uiteindelijk werd het 1-4.

Actie voor de goal van Marnix tegen 's-Gravenzande.

Op een heerlijke lentedag in maart - wie denkt dat er geen opwarming van de aarde is - mochten we tegen het 6e van VELO te spelen om 14:45.

Aangekomen op het complex in Wateringen gingen we vol goede moed naar de kleedkamer om ons om te kleden. Pas daar kwamen we erachter dat Jack B de tas met tenues verge

ten was, maar gelukkig was H@nz nog op M.S.V.’71 en wilde hij de tas komen brengen. Hierdoor begonnen wij pas om 15:15 aan de wedstrijd, met de volgende basis elf: Marnix, Loek, Martin dH (!), Arno vZ, Luuk, Wesley, Erik, Tom V., Wessel H., Timo en Michael Ferrari. Op de sterk bezette bank zaten de spelers Mike S., Nick W., Robbert, Herman, en de niet spelers: Jack B, Henk, Jan (grens), en Geert. Martin dH besloot weer eens mee te doen, waarschijnlijk omdat er geen hockeywedstrijden waren die hij moest fluiten.

Zoals al eens vermeld in eerdere verslagen, schijnt Geert al enige tijd licht geblesseerd te zijn aan zijn quadriceps. Om ons hiervan te overtuigen liet hij in de dug-out even zijn broek zakken om de kleine schaafwond bij zijn knikkende knie te laten zien. Wij herkenden hierin meteen de vorm van een kleine duikplank, de veroorzaker van deze kleine blessure. Sterker nog, zijn knie is echt het minste lichamelijke en psychische probleem dat Geert heeft. Henk had last van zijn rug en kon vandaag zelfs niet als grensrechter fungeren. Waarschijnlijk had hij zich iets te veel in het Oeteldonkse carnaval gestort, en was het in zijn rug geschoten toen hij een klein nippie nam van zijn pilsje. In tegenstelling tot Geert “pussy” D., is Henk echt geblesseerd als hij niet mee kan doen.

Er waren ook een aantal afwezigen, zoals Sunny, Ronald, Bas, Reno, Frank, Bryan, Danny, en David R. De vijftiger Frank verkeert in een enorme midlife crisis en blijkt na 3 keer zijn motorrijbewijs eindelijk gehaald te hebben. Deze dag gebruikte hij om voor zichzelf een mooie Invacare Colibri 4 aan te schaffen, tezamen met een mooi leren bikers jas. Hopelijk kan deze kersverse Hells Angel volgende week weer aansluiten. David R, de laatste aanwinst die altijd met veel lawaai aanwezig is, gebruikte deze middag om niet geblesseerd te raken, zodat hij over een week kan gaan skiën. Nu heeft deze verslaggever niet vaak een oordeel over mensen, maar het idee van David “Tomba” R op ski’s is al verrassend, en in combinatie met een afdaling van een besneeuwde berg moet het wel een van de meest lachwekkende momenten van het jaar worden! Wij wensen hem veel succes, en alle anderen op de berg veel sterkte. Ronald was al aan het skiën, het schijnt dat hij af en toe vrij moet nemen van vakanties om te gaan werken.

Terug naar de wedstrijd: Onze gastheren waren al behoorlijk warm door de verlengde warming-up, terwijl wij de eerste minuten van de wedstrijd zouden gebruiken om de spieren te verwarmen. Dit betekende dat wij iets minder scherp dan normaal begonnen en bijna overlopen werden door VELO 6. Zij creëerden enkele behoorlijke aanvallen en met kunst en vliegwerk wist onze verdediging een vroege achterstand te voorkomen. Hierbij wist good-old Martin de bal nog koeltjes van de lijn te werken. Na de eerste aanvalsstormen begonnen wij beter te voetballen, althans, te voetballen want het leek in het begin nergens op. Nadat we enkele speldenprikken hadden uitgedeeld, wisten we met een snelle counter Wesley in stelling te brengen. Onze goalgetter spurtte richting de goal, omspeelde de keeper van VELO, een “te-heet-gewassen” mini-variant van Marnix, en mikte vervolgens op de paal. Gelukkig voor hem, en ons team, kwam de bal terug van de paal en precies in de voeten van Wesley, waarna hij in tweede instantie wel raak wist te schieten: 0-1! Een enorme opsteker voor het derde, en een domper voor VELO, die hierna slordiger ging voetballen en weinig kansen meer wist te creëren. Of, kwam dit omdat wij beter gingen spelen?

De wedstrijd ging alle kanten op, waarbij VELO veelvuldig de bal had, en wij met snelle uitvallen probeerden om de score uit te breidden. Het meest verrassende moment van de eerste helft was de drink pauze halverwege de eerste helft. Het schijnt een trend te worden dat als het kwik net boven het vriespunt komt, er een drinkpauze moet zijn. Hopelijk warmt de aarde niet veel op, anders hebben we straks om de 5 minuten een drinkpauze. U begrijpt, de reporter is geen fan van dit soort onderbrekingen, met name omdat het zijn ritme verstoort, en hij daarna niet meer op gang kan komen. Bij een van de uitbraken van het derde stoomde Martin mee naar voren, en hij wilde de bal vanaf de rand van de zestien zo hard op doel schieten, dat hij de bal volledig miste en deze rustig doorrolde. Zowel Arno als Tom waren rustig aan de bal op het middelveld, waardoor ook in ons spel meer rust kwam. Tom had af en toe nog wel een onbegrepen bal, maar het schijnt dat hij de avond ervoor een paar biertjes had genomen.

In de rust besloten we om de wissels ook een kans te geven. Over de eerste 44 minuten van de tweede helft is niet zo heel veel te vermelden. De nieuwe energie van de wissels bracht niet veel verandering aan het spelbeeld. VELO probeerde met lopende mensen en lange ballen de gelijkmaker te forceren, maar vandaag stond een hecht M.S.V.’71 team in het veld dat tot het uiterste ging om de overwinning uit het vuur te slepen. Ondanks het vele balbezit wist VELO in de tweede helft geen grote kansen te scheppen, terwijl wij met enkele snelle counters dichter bij de 0-2 waren dan VELO bij de 1-1. De laatste minuut werd toch nog hectisch, want de goed leidende scheidsrechter zag in een duikeling van de VELO spits een overtreding die hij bestrafte met een penalty. Dit leidde tot nogal wat commotie bij ons team, en uiteindelijk kreeg “scheidsie-hoe-is-ut” Martin nog een gele kaart. Uiteindelijk wist Marnix de goed ingeschoten penalty knap te stoppen, helaas niet klemvast, maar in elk geval niet de gelijkmaker in de laatste minuut. Dat had wel een domper op deze dag kunnen zijn.

Marnix stopt de strafschop.

Gelukkig floot de scheidsrechter vrijwel meteen voor het eindsignaal, en de drie punten waren binnen!

Grote dank aan Wessel en Nick die lieten zien dat zij klaar zijn voor de senioren, prima gespeeld. Arno en Tom deden hun best, en lieten zien dat een stapje hogerop misschien nog iets te vroeg is in hun carrière. Na de wedstrijd werden er nog een paar biertjes genuttigd, eerst bij VELO, daarna nog bij M.S.V.’71. net als elke week, was Jack B snel met het tikkie!

Heren, allemaal even de ge-wel-dige Spond app invullen!