Nick Warnaar redt het derde!
M.S.V.’71 3 – GSC ESDO 5 2-0 (1-0)
Zaterdag 15 februari kwam de hekkensluiter van onze competitie op bezoek. De uitwedstrijd was de zaterdag na de Furiade, wat traditioneel altijd lastig is voor het derde, maar werd desondanks met 0-7 gewonnen. Met een slechts 1 winst partij in 13 wedstrijden en een doelsaldo van -92 (13 voor, 105 tegen) leek dit een makkelijke middag te worden voor ons. Maar niets was minder waar, want onze gasten waren zeker niet van plan om zich naar de slachtbank te laten leiden. Het leek alsof dit team iets gewijzigd was ten opzichte van de uitwedstrijd, maar dat weten we niet helemaal zeker.
De elf die tijd en zin hadden om te starten waren, in willekeurige volgorde, omdat een opstelling alleen op papier belangrijk is: Marnix, Erik dG, Sunil, Herman, Timo, Reno, Wesley, Scott, Luuk, Robbert, en Rick. Zelfs de bank was goed gevuld, met maar liefst vier (!) wissels: Bas, Loek, Nick “mini Dave” Warnaar en Arno “mini” (Maxi?) van Swieten. De hele pot stond onder de bezielende leiding van Henk, geassisteerd door Duuc. Op de bank zaten ook nog Jack B(ank), Fer en de nog steeds licht-geblesseerde Geert. En, nu we toch bezig zijn, langs de lijn stond Hanz, Milou en Kees S sr. Deze laatste was zeer verrast dat zijn zaadje er niet bij was. Het lijkt alsof de communicatie binnen de famile S. minder goed is. Of is senior de laatste tijd wat dovig en heeft hij het niet gehoord? De leeftijd gaat namelijk ook een beetje meespelen.

De wedstrijd was van een bedenkelijk niveau, en niemand haalde zijn normale niveau. Wij hebben de bijzondere gave om ons aan te passen aan de omgeving, en in dit geval gingen we moeiteloos mee in het niveau van de tegenstander. Dat was deze keer niet best, dus de hele wedstrijd was niet om aan te gluren. De eerste helft begonnen we al veel te slap aan de wedstrijd en gaven de tegenstander zo veel ruimte dat ze zelf nog gingen denken dat ze konden voetballen. Er volgden dan ook enkele kansjes aan beide kanten, waarbij Marnix nog een paar keer handelend moest optreden om zijn doel schoon te houden. Aan de andere kant wisten wij net de eindpass, zoals dat zo mooi heet, te verprutsen, zodat er geen fatsoenlijke aanval te vermelden is. Toch was er een hele mooie aanval die prima werd afgerond door Luuk: 1-0. Dit bracht zeker geen rust in de ploeg, en ondanks de vele schoten op en richting het doel (!) wisten we de score niet te verdubbelen. Hierdoor gingen onze gasten nog geloven in een goed resultaat, en dat resulteerde af en toe in kleine irritaties bij de tegenstander die bijna elke beslissing van de goed leidende scheidsrechter bekritiseerde. Niet dat het enig effect had op onze leidsman, stoïcijns bleef hij de wedstrijd in goede banen leiden.

In de rust werd er terecht ingegrepen, en de zwakke schakel werd vervangen door Loek, terwijl ook Bas in het veld kwam. Dit veranderde helemaal niets aan het spelbeeld, en hoe meer de tweede helft voortkabbelde, des te meer ruimte wij kregen achter de linies van GSC ESDO. Daar maakte wij totaal geen gebruik van, waarom zouden we? Om toch een poging te wagen deze ruimtes te benutten, werden twee nieuwe, jonge en verse krachten ingebracht: mini-Dave en mini-van Swieten. De eerste werd erin gebracht om een kwaliteitsimpuls te geven aan het derde, de tweede om zijn vader, die schijnbaar iets doet voor de club, een plezier te doen. Beiden zouden een belangrijke rol gaan spelen in het vervolg van de wedstrijd.

De goed invallende mini-Dave ging bij een van de spaarzame aanvallen mee naar voren. Vanaf de bank leek hij een beetje te struikelen, waardoor hij ietwat gelukkig de bal raakte en van een meter of 20 snoeihard de bal richting doel schoot. De keeper dook nog wel naar de bal, maar had net op tijd door dat mini Dave ook pupil van de week was. Volgens goede traditie deed de keeper net alsof hij de bal niet kon stoppen en liet hij de bal keurig in het doel verdwijnen: 2-0! Een prachtig debuut van Nick op het hoogste niveau.

De boomlange mini-van Swieten kon voetballend zijn stempel niet op de wedstrijd drukken, maar hij bedacht een slinkse manier om toch een eervolle vermelding in het verslag te krijgen. Een aanval van GSC ESDO werd door de foutloos vlaggende Duuc buitenspel gegeven, nadat de GSC ESDO spits erg opzichtig was gevallen over Marnix. De scheidsrechter floot inderdaad voor buitenspel, maar Arno fluisterde in het oor van de scheidsrechter dat het eigenlijk een strafschop was voor onze gasten. Ondanks dat de leidsman het zelf niet gezien had, gaf hij toch een strafschop aan GSC ESDO. Gelukkig was Marnix in supervorm en wist hij de strafschop te stoppen, en bleef de stand 2-0. U begrijpt dat de carrière van Arno bij lucky-MSV voortijdig is beëindigd door deze actie.

Hierna waren de gasten nog een keer gevaarlijk met een fraai schot richting de kruising, maar Marnix “the flying goalie” wist ook deze bal uit het doel te ranselen. Helaas had hij de bal niet klemvast, maar Marnix vertelde later dat hij dit expres niet had gedaan om dat Aad foto’s aan het maken was en het spectaculairder is als hij de bal wegtikt in plaats van klemvast pakt. Marnix was dan ook zondermeer de man van de wedstrijd, en dit betekent dat hij volgende week een eervol kannetje bier mag weggeven aan zijn teamgenoten. Want, man van de wedstrijd word je niet zomaar, dat wordt je doordat je team je altijd steunt!

Na afloop werd er nog een menig kannetje geleegd, en bij het zien van de bon werd Jack B(leker). Zijn Jack B(etaal) tikkie sloeg dan ook bij velen in als een bom, maar werd natuurlijk gewoon door iedereen genegeerd. Volgende week thuis tegen ’s Gravenzande 5, en je kan je aanmelden in Spond, de voetbal app die iedereen moet hebben.