Victoria’04 3 – M.S.V.’71 3 1-4 (1-0)
De eerste zaterdag in December was frisjes, en volgde na een koude nacht. Tijdens het verzamelen op MSV werd iedereen eerst door Geert de kantine ingestuurd om de versiering en de kerstballen in de kantine te bewonderen, en meteen een kop koffie te bestellen. Met voldoende spelers gingen we naar de broekpolder in Vlaardingen, waar onze tegenstander al op het bevroren grasveld stond te wachten. Toen het derde eindelijk omgekleed was en het veld op liep, werd er eerst met de tegenstander uitgebreid overlegd of het veld bespeelbaar was. Het veld was hard en glad, maar uiteindelijk werd besloten om toch te beginnen en te kijken of het niet te gevaarlijk was. Het kijken naar deze pot voetbal bleek echter gevaarlijker dan het veld, dus kon de wedstrijd gewoon gespeeld worden.
Deze kraker in de 4e klasse was erg belangrijk om aansluiting bij de (sub)top te krijgen. Daarom begonnen we met het sterkste team, te weten Geert, Frank Scott, Danny, Robbert, Reno, Ronald, Luuk, en Bas, en dit negental werd aangevuld met Martin en Wesley. Op de bank zaten Loek en Jan, met Timo weer als technisch directeur en Fer als materiaalman, die er elke week voor zorgt dat onze shirts schoon zijn! Omdat Tom in een mindere periode zit, hadden we hem weer uitgeleend aan het eerste, zodat hij op een iets lager niveau kan werken aan zijn vertrouwen. Trouwe volgers merken meteen dat er iemand niet bij is, en dat klopt. Jack B mocht om vele redenen niet mee, want eigenlijk is er geen reden om hem überhaupt mee te nemen. Een ander opmerkelijk feit is dat Herman net als vorige week zijn wekker terug had gezet, en dus weer een uur te laat was.
De wedstrijd begon onder leiding van een wisselspeler van de tegenpartij, die trouwens prima floot. De eerste helft was een aaneenschakeling van fouten bij beide partijen, en al snel bleek dat het veld niet het grootste probleem zou zijn deze middag. Het spelniveau lag enkele meters onder zeeniveau, en zou deze middag slechts een klein beetje stijgen. Maar, het enthousiasme aan beide kanten was er niet minder om, en gezien en gehoord alle aanwijzingen die de spelers elkaar gaven, moeten er best een (ooit) aantal aardige voetballers bij hebben gezeten. Afgeslagen aanvallen werden gevolgd door uitbraken die dan weer zo matig werden uitgespeeld dat de tegenstander vaak weinig moeite hoefde te doen om de aanval af te stoppen. Kortom, er gebeurde weinig goeds in de eerste helft. Illustratief voor deze periode was de tegengoal die het derde incasseerde. Hierbij werd een Victoria aanval in eerste instantie onderschept, en de bal uit de zestien gespeeld. Maar, helaas niet naar een medespeler, zodat de tegenstander de bal weer snel richting onze zestien bracht. Doordat het merendeel van ons al dacht aan een nieuwe aanval, en dus massaal naar voren rende, kwam de achterhoede in ondertal te staan tegen de aanvallers van Victoria. Op zich geen probleem, maar “draaitol” Frank meende in onze vijf-meter gebied voor de goal met de bal te moeten klooien, en daar maakte een aanvaller van Victoria dankbaar gebruik van. Deze speler speelde de bal door de benen van Geert in onze goal: 1-0. U leest het goed, alweer door de benen van Geert (zie verslag vorige week). Het blijkt dat Geert in zijn vrije tijd op een paard rijdt, en daardoor een stel O-benen heeft ontwikkeld.
Maar, het derde laat zich niet zo makkelijk uit het veld slaan, dus probeerden we georganiseerder te gaan voetballen, en dit lukte wonderbaarlijk. We begonnen voorzichtig kansjes te creëren, maar waren nog wat ongelukkig in de afwerking. Het aanvalsduo Wesley en Martin hadden deze dag last van ijs-afzetting op hun vizier, want bijna elke bal die zij op doel probeerden te schieten eindigde overal behalve tussen de palen. Bij een van deze aanvallende acties werd een overtreding gemaakt op Luuk, en de scheidsrechter kon niet anders dan de bal op de penaltystip te leggen. Deze elfmetertrap werd opgeëist door Wesley, omdat zijn hele familie naar Vlaardingen was afgereisd om hem te bewonderen. Met chirurgische precisie wist Wesley de bal op de paal te schieten, waarna deze bal pardoes in de handen van de verbouwereerde keeper terecht kwam. Bij het nameten bleek dat de penaltystip niet op elf meter, maar op twaalf meter van de goal lag. Het verklaart waarom de bal niet in de uiterste hoek van de goal verdween, maar op de paal. Zodoende gingen we met een kleine achterstand rusten.
De rust werd gebruikt om de rust in de ploeg terug te brengen. Gelukkig was Herman gearriveerd, en hij kwam in de ploeg voor Ronald. Om Herman in de ploeg te passen, moesten een aantal spelers van positie wisselen, en dat zou een gouden greep blijken te zijn. Want, het spelbeeld in de tweede helft veranderde compleet. Het derde ging hoger druk zetten, waardoor de tegenstander vaak de lange bal naar voren moest spelen, die vervolgens werd onderschept door de achterhoede van het derde. In de opbouw ging het ook steeds beter, en de kansen werden aaneengeregen. Maar, scoren bleek deze middag een groot probleem. Na een kleine 10 minuten in de tweede helft stoomde Danny met de bal naar voren. Als dat gebeurt is het slim om als tegenstander opzij te gaan, want hij loopt overal dwars doorheen. Via een onmogelijke kluts kwam de bal voor de voeten van “oogklep” Martin, die vervolgens de bal over de doellijn wilde dribbelen. Helaas werd hij afgestopt door een verdediger van Victoria, die uit pure medelijden voor Martin de bal maar in eigen goal schoot: 1-1!
Dit was het startsein voor een ongekend offensief van het derde, waarbij de ene kans op nog mooiere wijze verprutst werd dan de andere. Gelukkig ging er ook nog het een en ander goed, en wist Wesley na een minuut of twintig de bevrijdende 1-2 te maken. Ondanks het totale overwicht werd Victoria nog 1 keer heel gevaarlijk. De scheidsrechter negeerde het vlagsignaal van onze grensrechter Henk, waardoor de spits van Victoria (bijna) ongehinderd kon opstomen naar onze goal. Maar, Geert bleef goed kijken naar de bal en wist op knappe wijze de 2-2 te voorkomen, dit keer zonder een corner weg te geven. Victoria kwam in deze fase bijna niet meer toe aan voetballen, en drie minuten voor tijd wist Bas de 1-3 te maken, waarna alle spanning verdween, en zelfs Wesley ongehinderd voor de 1-4 kon zorgen. Een goed resultaat waardoor het derde zich in de subtop van de reserve 4e klasse heeft genesteld. Volgende week is de laatste wedstrijd voor de winterstop tegen Maasdijk.